Ocena:

Książka zawiera dogłębną i dobrze zbadaną biografię Kinga Curtisa, podkreślając jego znaczący, ale niedoceniany wkład w muzykę. Autor uchwycił zarówno życie osobiste, jak i zawodowe Curtisa, dzięki czemu jest to wciągająca lektura dla entuzjastów muzyki.
Zalety:Książka jest chwalona za dokładne badania, szczegółowe opowiadanie historii i pasję autora do tematu. Czytelnicy uznali ją za pouczającą, wnikliwą i dobrze napisaną, co czyni ją wciągającą lekturą o wpływowym muzyku. Wiele osób wyraziło radość z poznawania życia i muzyki Kinga Curtisa.
Wady:W niektórych recenzjach zauważono obecność literówek i błędów rzeczowych, takich jak nieścisłości dotyczące niektórych muzyków i sesji nagraniowych. Kilku czytelników uznało, że książka nie była idealna z powodu tych niedociągnięć, choć nadal uważali ją za wartościową lekturę.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Soul Serenade: King Curtis and His Immortal Saxophone Volume 17
Chociaż w 2000 roku został pierwszym sidemanem wprowadzonym do Rock & Roll Hall of Fame, "King Curtis" Ousley nigdy nie doczekał się przyjęcia nagrody. Tragicznie, został zamordowany przed swoim domem w Nowym Jorku w 1971 roku. W tym momencie trzydziestosiedmioletni King Curtis był powszechnie uważany za największego saksofonistę R&B wszechczasów. Mógł być również najbardziej płodnym, nagrywając z ponad dwustoma artystami w ciągu osiemnastu lat.
Soul Serenade to ostateczna biografia jednego z najbardziej wpływowych muzyków lat 50-tych, 60-tych i wczesnych 70-tych. Timothy R. Hoover opisuje błyskawiczną drogę King Curtisa od skromnej teksańskiej farmy do studiów nagraniowych w Memphis, Muscle Shoals i Nowym Jorku, a także na jedne z największych scen muzycznych świata, w tym Apollo Theatre, Fillmore West i Montreux Jazz Festival. Solówki Curtisa "chicken-scratch" w Yakety Yak zespołu Coasters na zawsze zmieniły rolę saksofonu w rock & rollu. Jego zespół zagrał dla Beatlesów na ich słynnym koncercie na Shea Stadium w 1965 roku. Wspierał również swoją "młodszą siostrę" i bliską przyjaciółkę Arethę Franklin na prawie wszystkich jej trasach koncertowych i produkcjach Atlantic Records od 1967 roku aż do śmierci.
Soul Serenade jest wynikiem ponad dwudziestu lat wywiadów i badań. Jest to najbardziej wszechstronna eksploracja złożonej osobowości Curtisa: jego zaraźliwego poczucia humoru i ujmującej południowej elegancji, a także jego zamiłowania do hazardu i czasami agresywnego temperamentu. Hoover bada żywe relacje Curtisa i tworzenie muzyki z takimi artystami jak Buddy Holly, Sam Cooke, Isaac Hayes, Jimi Hendrix, Aretha Franklin, Otis Redding, Sam Moore, Donny Hathaway i Duane Allman.