Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Songbooks” to kompleksowy i wciągający przewodnik po literaturze poświęconej amerykańskiej muzyce popularnej, obejmujący okres od 1700 roku do chwili obecnej. Zawiera stylizowane komentarze do różnych książek o tematyce muzycznej, dzięki czemu jest zarówno pouczająca, jak i przyjemna dla czytelników zainteresowanych historią muzyki.
Zalety:Książka jest dobrze napisana, wciągająca i zapewnia dokładny przegląd literatury na temat amerykańskiej muzyki popularnej. Obejmuje szeroki zakres tematów i gatunków, w tym wybitnych artystów i ruchów, i oferuje wnikliwe, a czasem opiniotwórcze komentarze. Świeże spojrzenie autora i rozległe zaplecze czytelnicze zwiększają głębię analizy.
Wady:Niektóre sekcje mogą wydawać się mylące, ponieważ poruszają szerokie tematy, zamiast skupiać się konkretnie na wspomnianych książkach. Gęsty format z małą czcionką może być wyzwaniem dla niektórych czytelników, a opinie mogą nie współgrać ze wszystkimi.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Songbooks: The Literature of American Popular Music
Zawartość książki:
W Songbooks krytyk i badacz Eric Weisbard oferuje krytyczny przewodnik po książkach poświęconych amerykańskiej muzyce popularnej, od New-England Psalm-Singer Williama Billingsa z 1770 roku po wspomnienia Jaya-Z z 2010 roku Decoded.
Opierając się na swoim doświadczeniu w redagowaniu działu muzycznego Village Voice, współredagowaniu Journal of Popular Music Studies i organizowaniu konferencji Pop Conference, Weisbard łączy amerykańską muzykę ze wspomnieniami, biografiami i kompilacjami piosenek z powieściami bluesowymi, esejami z czasopism i studiami akademickimi. Autorzy tych prac są tak różnorodni, jak sama muzyka: kobiety, osoby kolorowe, pisarze queer, samoucy, poeci, muzycy i elity odrzucające swoje normy społeczne.
Analizując książki o Louisie Armstrongu, Beatlesach i Madonnie; powieści Theodore'a Dreisera, Gayl Jones i Jennifer Egan; czy też różne spojrzenia na minstrele z czarną twarzą, Weisbard kreśli alternatywną historię amerykańskiej muzyki opowiedzianą poprzez jej pisanie. Jak pokazuje Weisbard, najtrwalsze prace podejmują pytania, które pozostają w różnych okresach i gatunkach - studia kulturowe w formie notatek w locie, na dźwiękach, które nigdy nie przestają zmieniać znaczenia.
