Song of the Sandman

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają ogólnie pozytywny odbiór sequela, zwracając uwagę na jego wciągający styl pisania i unikalne elementy tematyczne. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące przesunięcia punktu ciężkości w stosunku do pierwszej książki, pewnych problemów gramatycznych i zauważalnego spadku tempa.

Wciągający styl pisania, unikalny smak horroru, zwroty akcji, które utrzymują zainteresowanie, silne powiązanie z pierwszą książką i ciekawe elementy tematyczne, takie jak kulty i trauma rodzinna.

Niektórzy czytelnicy uznali sequel za zbyt metafizyczny i uduchowiony w porównaniu do pierwszej książki, z błędami gramatycznymi, powtarzalnością słownictwa, stagnacją w środkowej części i ogólnie poczuciem, że został wydany w pośpiechu pomimo długiego oczekiwania na jego wydanie.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Zawartość książki:

„Rodzaj gotycko-kosmicznego mashupu, z którego Arthur Machen i Robert Chambers byliby dumni”. --Shane Keene, Horror DNA & InkHeist.

Po straszliwej masowej strzelaninie w cyrku Cicero, zło odpowiedzialne za masakrę zostaje przejęte przez kult zagłady, który czeka na taką okazję.

Wioska walczy o powrót do normalności po strzelaninie. Masakra była ostatecznością dla wielu mieszkańców, wywołując masowy exodus. Rodziny opuściły swoje domy, nie oglądając się za siebie, nawet by dowiedzieć się, co mogło spowodować taką tragedię. Jednak dla tych, którzy znają prawdę - że złowrogi bóg spuścił swój gniew na wioskę - jest tylko kwestią czasu, zanim wydarzenia się powtórzą.

Venus McKenzie zapuszcza się głębiej w otchłań tajemnic pozostawionych po śmierci, modląc się, aby to, co znajdzie, pomogło jej w walce z mrocznymi siłami, których wcześniej nie mogła pokonać.