Sonety diaspory

Opinie czytelników

Książka zawiera piękne i głębokie wiersze, które uchwyciły doświadczenia imigrantów, w szczególności relacje autora z ojcem. Jest chwalona za emocjonalną głębię i mistrzostwo form poetyckich.

Emocjonalny rezonans dotyczący doświadczeń imigrantów, silne przedstawienie relacji rodzinnych, wykorzystanie różnorodnych form poetyckich (sonety, pantoumy) oraz umiejętność wyrażania złożonych uczuć.

Brak konkretnych wad wymienionych w recenzjach.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Diaspora Sonnets

Zawartość książki:

W 1972 roku, po tym jak Ferdinand Marcos ogłosił stan wojenny, ojciec Olivera de la Paz, w przypływie desperacji, by opuścić Filipiny, rzucił swoje dokumenty urzędnikowi imigracyjnemu, mając nadzieję na ich podstemplowanie. Był przygotowany na wyjazd, rzucił już pracę i wymienił peso na dolary, ale nie mógł przewidzieć wyzwań związanych z migracyjnym stylem życia, który on i jego rodzina mieli wkrótce przyjąć w Ameryce. Ich poszukiwanie poczucia "domu" i bezgraniczne poczucie wyszydzenia są sugestywnie badane przez wielokrotnie nagradzanego poetę de la Paza w tym formalnie pomysłowym zbiorze sonetów.

Podzielony na trzy części - "The Implacable West", "Landscape with Work, Rest, and Silence" i "Dwelling Music" - The Diaspora Sonnets wymownie przywołuje wytrwałość i śmiałe możliwości wysiedlonej rodziny de la Paz, która dążyła do stabilności i przynależności. Aby założyć praktykę lekarską, matka de la Paza musiała często zmieniać miejsce zamieszkania. Gdy przenosili się ze stanu do stanu, jego ojciec pracował, by utrzymać rodzinę. Sonety wędrują więc od wybrzeża do wybrzeża, przez prerie i pustynie, po drodze rozmyślając o mrocznych marzeniach o odległym kraju.

Sonet okazuje się formalnie plastyczny, ponieważ de la Paz łamie i łączy swoją tradycję w całym zbiorze, rozpoczynając szerszą rozmowę o tym, co pasuje i jak się dostosowuje - od powściągliwego użycia rymu w "Sonecie diaspory latem przy niskim stanie wody w rzece" i starannie odmierzonego "Sonetu diaspory wyobrażającego niepewność mojego ojca i nic poza tym" po hybrydyczny "Sonet diaspory przy karmnikach przed zamarznięciem". Seria wierszy "Chain Migration" wnikliwie punktuje sonety, dając świadectwo pracy i poświęcenia imigrantów, podobnie jak seria nawiedzająco pięknych pantomim.

Napisany ze zręcznym dotykiem wirtuoza i współczuciem kochającego syna, The Diaspora Sonnets z mocą oddaje osobliwe bóle diaspory, "która odeszła i na zawsze odchodzi".