Salomon jest figurą, która trzyma rodzinę tekstów "mądrościowych" razem. W tym studium Katharine Dell argumentuje, że rdzeń Przysłów i Kaznodziei tworzy wewnętrzne sanctum "Salomonowego korpusu mądrości", z Pieśnią nad Pieśniami jako bliskim krewnym, ale Hiobem na uboczu.
Księgi Przysłów, Kaznodziei i Pieśń nad Pieśniami zawierają przypisania do Salomona i wykazują kluczowe powiązania "mądrościowe". Salomon jest również przedstawiany jako wyidealizowana postać w narracjach o nim w 2 Sam. 24-1 Krl 11.
Jest on ucieleśnieniem mądrości, łącząc w ten sposób zarówno narracyjny portret, jak i kanoniczną pamięć o jego znaczeniu. Jego powiązania z Egiptem i Saby rzucają światło na to, w jaki sposób Salomon zyskał reputację mądrości, podobnie jak role na jego dworze dla skrybów, mędrców i jasnowidzów.
Kształtujące tematy mądrości, zwłaszcza Boga jako stwórcy, charakteryzują Księgę Przysłów, a także wpłynęły na niektóre "psalmy mądrości" oraz proroków Izajasza i Jeremiasza, teksty, które mają wspólne powiązania z ideami i kontekstami mądrości. Dla tych proroków krytyka "mądrych" jest kluczową kwestią.
Dell wprowadza metodę intertekstualną, aby otworzyć nowe możliwości łączenia różnych tekstów obok korpusu Salomona, bez ograniczeń związanych z badaniem powiązań literackich lub historycznych: Rut rozpatrywana jest wraz z Księgą Przysłów, Księga Rodzaju 1-11 wraz z Księgą Kaznodziei, a szerszy temat ogrodów i wody w Biblii Hebrajskiej wraz z Pieśnią nad Pieśniami. Podczas gdy Salomon prawdopodobnie miał niewiele wspólnego z taką czytelniczą grą tekstową, argument Della w The Solomonic Corpus of 'Wisdom' and Its Influence jest taki, że jest on karabińczykiem, który trzyma "mądrość" w jej podstawowych tekstach i szerszej rodzinie razem.