Solal

Opinie czytelników

Recenzje książki zawierają mieszankę podziwu dla jej piękna i złożoności, wraz z pewną krytyką dotyczącą jej struktury i tematów. Podróż bohaterki i eksploracja miłości wśród wyzwań społecznych są bardzo chwalone, ale niektórzy czytelnicy uważają, że powieść jest przesadna i naznaczona mizoginią.

Powieść opisywana jest jako przejrzysta, piękna i napisana w oryginalnym stylu. Głęboko eksploruje ludzkie emocje i zmagania bohatera w obliczu rosnącego antysemityzmu. Czytelnicy chwalą jej poetyckie i ironiczne elementy, wciągającą fabułę i szczery ton autora. Wielu uznało ją za poruszającą, przyjemną i godną polecenia.

Krytycy wskazywali, że powieść może być trudna do przyswojenia, zwłaszcza w początkowych rozdziałach. Opisywano ją jako nadmiernie epicką, pozbawioną harmonii i zawierającą elementy mizoginiczne. Niektórzy czytelnicy uważali, że autor wciąż rozwijał swój styl, co skutkowało okazjonalnym mrokiem i lirycznym nadmiarem, który umniejszał ogólne przesłanie.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Albert Cohen nigdy nie był członkiem parlamentu ani ministrem, nie ukrywał też dziesiątek współwyznawców w podziemnych tunelach.

Nie porwał też przyszłej żony na brodę zalotnika. A jednak Solal karmi się swoim życiem.

Obraz Céphalonie zawdzięcza wiele jego pobytowi na Korfu w 1908 roku, Genewa była głównym punktem jego życia, a sylwetki dyplomatów i polityków, rodziny Sarles, pochodzą bezpośrednio z jego doświadczenia. Zainteresowania Solala, a nawet jego rozterki sercowe, są zakorzenione w najgłębszym ja autora, zakochanego we Francji i jej kulturze, bez chęci zaprzeczenia swojemu pochodzeniu.