Soda Goes Pop: Pepsi-Cola Advertising and Popular Music
Począwszy od jingla "Nickel, Nickel" z 1939 roku, poprzez przełomową współpracę z Michaelem Jacksonem i Madonną, aż po parę reklam X Factor w 2011 i 2012 roku, Pepsi-Cola odegrała wiodącą rolę we wciągnięciu amerykańskiego przemysłu muzyki pop w synergiczną relację z reklamą. Pomysł ten został z powodzeniem skopiowany przez niezliczone inne marki na przestrzeni lat, a taka komercyjna współpraca jest dziś powszechna - ale jak do tego doszliśmy? Jak i dlaczego estetyka muzyki pop została dokooptowana, aby przynieść korzyści korporacyjnemu brandingowi? Jaki wpływ miały w szczególności muzyczne praktyki marketingowe Pepsi na inne marki, branżę reklamową i samą muzykę popularną?
Soda Goes Pop bada te i inne istotne kwestie dotyczące ewoluujących relacji między muzyką popularną a reklamą korporacyjną. Joanna K. Love łączy analizę muzyczną, badania historyczne i teorię kultury, aby prześledzić równoległe zmiany w tych branżach na przestrzeni ośmiu dekad. Oprócz źródeł naukowych i branżowych, autorka opiera się na relacjach z pierwszej ręki, magazynach popkulturowych, czasopismach branżowych i innych materiałach archiwalnych. Długowieczność Pepsi jako wpływowej amerykańskiej marki, jej legendarne reklamy i pionierskie, nieustanne dążenie do sojuszy z amerykańskimi gwiazdami muzyki sprawiają, że marka ta jest szczególnie pouczającym punktem skupienia. Kilka najsłynniejszych kampanii reklamowych firmy jest doskonałym przykładem praktyki redakcji, w ramach której marketerzy wybierają, cenzurują i restrukturyzują teksty muzyczne, aby dopasować je do kontekstów komercyjnych w sposób, który zmienia ich estetyczne znaczenia i służy celom korporacyjnym. Ostatecznie Love pokazuje, w jaki sposób marketing Pepsi historycznie przywłaszczał sobie i zmieniał wizerunki ikon popu i znaczenia przebojów oraz jak te reklamy kształtowały relacje między amerykańskim biznesem muzycznym, przemysłem reklamowym i markami korporacyjnymi.
Soda Goes Pop to bogate źródło wiedzy dla naukowców i studentów studiów amerykańskich, kultury popularnej, reklamy, mediów i muzykologii. Jest to również przystępna i pouczająca książka dla ogólnego czytelnika, ponieważ muzyczne i teoretyczne analizy Love'a są jasno przedstawione dla odbiorców niespecjalistycznych i czytelników o różnym stopniu wiedzy muzycznej.