Smritichitre: Wspomnienia uduchowionej żony

Opinie czytelników

Pamiętnik „Smritichitre” autorstwa Lakshmibai opowiada historię jej pełnego wyzwań życia jako młodej dziewczyny z bramińskiej rodziny w wiejskiej Maharasztrze, która wyszła za mąż w młodym wieku. Książka jest chwalona za wciągającą narrację i tłumaczenie, dzięki czemu jest dostępna dla szerszej publiczności. Czytelnicy doceniają dowcip i humor autorki, które ożywiają jej historię pomimo trudności, z jakimi musiała się zmierzyć.

⬤ Książka charakteryzuje się wciągającym i swobodnym stylem narracji
⬤ oferuje wgląd w życie niezwykłej kobiety
⬤ tłumaczenie autorstwa Shanty Gokhale jest wysoko oceniane i uważane za znacznie lepsze od poprzednich wersji
⬤ humor i relatywność książki przyciągają czytelników
⬤ jest opisywana jako prawdziwa i inspirująca.

Niektórzy czytelnicy wyrazili pragnienie, aby książka była dostępna w oryginalnym języku marathi.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Smritichitre: The Memoirs of a Spirited Wife

Zawartość książki:

Lakshmibai Tilak urodziła się w 1868 r. w surowej rodzinie bramińskiej w Maharasztrze, w wiosce niedaleko Nashik. W wieku jedenastu lat została wydana za mąż za dużo starszego od niej poetę Narayana Wamana Tilaka.

W Smritichitre Lakshmibai szczerze opisuje swoje skomplikowane relacje z mężem - ich ciągłe kłótnie z powodu jego lekceważenia dla dóbr materialnych, które często pozostawiały ich bez grosza, oraz jego ataki intensywnego gniewu w tych chwilach. Jednak sednem ich związku była troska o społeczeństwo i dobrobyt każdego człowieka, niezależnie od kasty, klasy czy płci, a także ich niezachwiane oddanie sobie nawzajem. Równie wzruszające jest jej opowiadanie o jego nawróceniu na chrześcijaństwo, które doprowadziło do pięcioletniej separacji. Po ich ponownym spotkaniu ona również stopniowo rozczarowała się ortodoksyjnymi hinduskimi zwyczajami i podziałami kastowymi i nawróciła się na chrześcijaństwo. Po śmierci Narayana Tilaka w 1919 r. odnalazła się jako matrona w schronisku dla dziewcząt w Bombaju, a później zebrała się na tyle odwagi, by przenieść się z rodziną do Karaczi.

Kiedy po raz pierwszy opublikowano ją w języku marathi w 1934 roku, Smritichitre stała się natychmiastowym klasykiem. Szczerość Lakshmibai i jej opowiadanie o każdej trudności, z jaką się spotkała, z niezawodnym humorem sprawiają, że Smritichitre jest niezapomnianą lekturą. Mistrzowskie tłumaczenie tego klasyka autorstwa Shanty Gokhale jest jedynym kompletnym tłumaczeniem dostępnym w języku angielskim.