Ocena:
Książka „Funny, You Don't Look Funny” oferuje przystępną i wciągającą eksplorację żydowskiego humoru od XX do początku XXI wieku, zapewniając wgląd w konteksty społeczno-polityczne, które go ukształtowały. Czytelnik znajdzie w niej pouczające i humorystyczne informacje, które zmienią jego spojrzenie na komedię.
Zalety:⬤ Szybka i przystępna lektura
⬤ humorystyczna
⬤ zapewnia perspektywę historyczną
⬤ dobrze skonstruowany kontekst społeczno-polityczny
⬤ zawiera ilustracyjne dowcipy
⬤ przyjemna i pouczająca.
Niektórzy czytelnicy mogą przegapić włączenie znanych postaci, takich jak Mel Brooks.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Funny, You Don't Look Funny: Judaism and Humor from the Silent Generation to Millennials
W tym pierwszym kompleksowym podejściu do żydowskiego humoru, koncentrującym się na związku między humorem a praktyką amerykańskich Żydów, Jennifer Caplan wzywa nas do przyjęcia bardziej ekspansywnego spojrzenia na to, co to znaczy być Żydem, ujawniając, że amerykańscy Żydzi zwracali się i nadal zwracają się do humoru jako kulturowego kamienia milowego. Caplan tworzy ramy książki wokół czterech pokoleń żydowskich Amerykanów, od Cichego Pokolenia do Millenialsów, podkreślając przejście od wykorzystania markerów specyficznych dla Żydów do markerów specyficznych dla Amerykanów.
Żydowski humor działa jako system tworzenia znaczeń dla wielu żydowskich Amerykanów. Poprzez mapowanie humoru zarówno na tożsamość pokoleniową tych, którzy go tworzą, jak i na wykorzystanie w nim judaizmu, pojawiają się nowe spostrzeżenia na temat rozwoju amerykańskiego judaizmu. Wyjaśnienie Caplana jest innowacyjne i wnikliwe, angażując się w dyskurs naukowy w zakresie studiów żydowskich i historii żydowskiej Ameryki.
Obejmuje ona prace Josepha Hellera, Larry'ego Davida, Woody'ego Allena, Seinfelda, filmy braci Coen i Broad City. Ten przykład dobrze poinformowanego badania rozpoczyna się od wyjaśnienia, co sprawia, że humor żydowski jest żydowski i dlaczego humor żydowski jest tak widocznym zjawiskiem. Oferując liczne dowody i przykłady po drodze, Caplan prowadzi czytelników przez szereg fenomenologicznych i ideologicznych zmian na przestrzeni pokoleń, kończąc komentarzem dotyczącym potencjalnego wpływu na żydowski humor późniejszych milenialsów, pokolenia Z i nie tylko.
