Śmiertelny cios dla Konfederacji: Upadek Nowego Orleanu, 1862 r.

Opinie czytelników

A Mortal Blow to the Confederacy to szczegółowy opis historyczny upadku Nowego Orleanu podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, podkreślający strategiczne znaczenie miasta i niepowodzenia konfederackich przywódców w obronie go przed siłami Unii. Autor, Mark Bielski, bada zaangażowane osobowości, dynamikę polityczną i błędne obliczenia wojskowe, które doprowadziły do zdobycia miasta.

Dobrze napisana i pouczająca, z doskonałymi zdjęciami, mapami i spostrzeżeniami na temat postaci. Narracja płynie dobrze i przedstawia kompleksowy obraz wydarzeń związanych z upadkiem Nowego Orleanu. Skutecznie podkreśla strategiczne znaczenie miasta i krytykuje błędy konfederackich przywódców. Recenzenci chwalą szczegółowy opis i wciągający styl, dzięki czemu jest to cenne źródło informacji dla entuzjastów wojny secesyjnej.

Niektórzy czytelnicy zauważyli brak sekcji referencyjnej i indeksu, co może utrudniać dostęp do badań. Jako pomocny dodatek zasugerowano słowniczek kluczowych osób. Pomimo solidnej zawartości, kilka recenzji wskazało, że załączniki, choć zawierają wiele informacji, mogą nie być niezbędne.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Mortal Blow to the Confederacy: The Fall of New Orleans, 1862

Zawartość książki:

Abraham Lincoln wiedział, że gdyby Unia mogła odciąć żeglugę do i z Nowego Orleanu, największego portu eksportowego na świecie, i kontrolować rzekę Missisipi, byłby to śmiertelny cios dla gospodarki Konfederacji. Przywódcy wojskowi Unii opracowali tajny plan ataku na miasto z Zatoki Meksykańskiej za pomocą potężnej flotylli morskiej pod dowództwem Davida G. Farraguta, rodowitego nowoorleańczyka.

Jefferson Davis również rozumiał znaczenie miasta - ale on i jego dowódcy wojskowi pozostawali niezdecydowani co do tego, gdzie leży zagrożenie dla miasta, wysyłając wojska do Tennessee, zamiast zająć się siłami Unii gromadzącymi się w Zatoce. W mieście, konfederacki generał Mansfield Lovell, nowy dowódca, został wepchnięty w sam środek i stał się kozłem ofiarnym. Był skrępowany sprzecznymi rozkazami z Richmond i brakowało mu zarówno odpowiedniego rozpoznania morskiego, jak i jedności dowodzenia.

Wiosną 1862 r., kiedy zaciekła bitwa morska rozpoczęła się w dół rzeki od miasta w fortach Jackson i St. Philip, radosne obchody Mardi Gras zamieniły się w wielkanocny okres strachu, gdy dźwięk odległego bombardowania dotarł do Nowego Orleanu, zwiastując złowieszczy wynik.

Historia nie poświęciła wiele uwagi upadkowi Nowego Orleanu, dramatu wojny secesyjnej, który był wczesnym zwiastunem mrocznych dni, które miały nadejść dla Konfederacji. W książce A Mortal Blow to the Confederacy: Upadek Nowego Orleanu, 1862, historyk Mark F. Bielski opowiada o przywódcach i ludziach, którzy walczyli o kontrolę nad Nowym Orleanem, największym miastem na Południu, kluczem do Missisipi i handlową bramą dla Konfederacji.