Śmierć w Nowym Świecie: Spotkania międzykulturowe, 1492-1800

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.

Oryginalny tytuł:

Death in the New World: Cross-Cultural Encounters, 1492-1800

Zawartość książki:

Przypomnienia o śmierci były wszędzie w Nowym Świecie, od epidemii, które wyniszczały populacje Indian i śmiertelności niewolników pracujących na karaibskich polach trzciny cukrowej, po nieznane choroby, które dotykały Europejczyków w Chesapeake i Indiach Zachodnich. Według historyka Erika R. Seemana, kiedy Indianie, Afrykanie i Europejczycy spotkali się ze sobą, nie mogli zignorować podobieństw w ich podejściu do śmierci. Wszystkie te grupy wierzyły w życie pozagrobowe, do którego dusza lub duch podróżował po śmierci. W rezultacie wszyscy uważali, że zwłoki - ziemskie naczynia dla duszy lub ducha - powinny być traktowane z szacunkiem i wszyscy opłakiwali zmarłych rytuałami upamiętniającymi. Seeman twierdzi, że drogi śmierci ułatwiały komunikację między ludami, które w przeciwnym razie byłyby podzielone przez język i zwyczaje. Obserwowali, zadawali pytania, a czasem nawet uczestniczyli w rytuałach swoich odpowiedników.

Jednocześnie, o ile interakcje w Nowym Świecie były w dużej mierze oparte na wyzysku, komunikacja ułatwiana przez równoległe szlaki śmierci była często wykorzystywana do wywierania wpływu lub zdobywania przewagi nad rywalami. Na przykład w Wirginii John Smith wykorzystał swoją wiedzę na temat dróg śmierci Powhatan, aby zaimponować miejscowym Indianom swoimi zdolnościami uzdrowicielskimi w ramach kampanii mającej na celu wykazanie wyższości kultury angielskiej. Podobnie, podczas wojny między Indianami a Anglikami w latach 1610-1614, Powhatanie okaleczali angielskie zwłoki, ponieważ wiedzieli, że ten akt przerazi ich wrogów.

Opowiedziana w serii wciągających narracji, Death in the New World to przełomowe studium, które oferuje świeże spojrzenie na dynamikę spotkań międzykulturowych i ich szersze konsekwencje w świecie atlantyckim.