Śmierć uderza: Cesarz Atlantydy

Opinie czytelników

Powieść graficzna jest mocną i przystępną opowieścią o operze „Der Kaiser von Atlantis”, stworzonej przez artystów podczas Holokaustu. Łączy w sobie czarny humor z poważnymi tematami, dzięki czemu nadaje się zarówno dla młodszych, jak i starszych uczniów. Historia ta oferuje unikalne spojrzenie na ludzkie doświadczenia podczas II wojny światowej, podkreślając znaczenie sztuki jako formy oporu i przetrwania.

⬤ Dobrze napisana i pięknie zilustrowana
⬤ dostępna dla różnych grup wiekowych
⬤ równoważy humor z poważnymi tematami
⬤ zapewnia kontekst historyczny
⬤ służy jako skuteczne narzędzie edukacyjne dla wielu przedmiotów
⬤ pozostawia trwały wpływ na czytelników.

⬤ Mroczny humor może nie spodobać się wszystkim czytelnikom
⬤ niektórzy mogą uznać tematy za zbyt ciężkie
⬤ nie wszyscy mogą być zainteresowani powieściami graficznymi.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Death Strikes: The Emperor of Atlantis

Zawartość książki:

Mieszanka dystopijnego sci-fi, mitycznego fantasy i horroru o zombie, Death Strikes: Cesarz Atlantydy to powieść graficzna oparta na stłumionej operze napisanej w 1943 roku przez Petera Kiena i Viktora Ullmanna, dwóch więźniów obozu koncentracyjnego Terezn w Czechosłowacji. Autorzy nie doczekali się wystawienia swojego arcydzieła.

Akcja rozgrywa się w alternatywnym wszechświecie, w którym Atlantyda nigdy nie zatonęła, a zamiast tego stała się zaawansowaną technologicznie tyranią, a oszalały na punkcie władzy bufonowaty cesarz wypowiada wojnę - wszyscy przeciwko wszystkim. Śmierć strajkuje, tworząc piekło, w którym wszyscy walczą, ale nikt nie umiera. Czy Duch Życia może powstrzymać ten terror dzięki sile miłości?

Zawiera projekty z oryginalnej opery, eseje historyczne, zdjęcia i wiele więcej.

"To jest piękne i dziwne, zarówno ze względu na to, czym jest, jak i na to, czym nie jest. Jako historia jest fascynująca i doskonale opowiedziana, jako artefakt jest rozdzierający serce i wzruszający. To coś więcej niż przypis w literaturze Holokaustu czy zaginione libretto, któremu nadano wizualny kształt, to przypomnienie, do czego służy sztuka i jak nas ratuje i kształtuje, gdy wszystko inne zniknęło.” - Neil Gaiman.