Opinie czytelników
Podsumowanie:Pamiętnik Malachy'ego McCourta „Death Need Not Be Fatal” to pełna humoru i ciepła eksploracja życia i śmierci, pełna uroczych historii i refleksji. Pisarstwo urzeka czytelników poetyckim stylem i wciągającą narracją.
Zalety:Książka jest chwalona za humor, wciągającą fabułę i zdolność autora do odnajdywania radości i sensu w życiu pomimo wyzwań. Wielu czytelników docenia spojrzenie McCourta na starzenie się, miłość, śmiech i znaczenie odważnego stawiania czoła śmiertelności. Pisanie jest uważane za rozkosz, zarówno w prozie, jak i formatach audio, pokazując talent McCourta jako gawędziarza.
Wady:Niektórzy recenzenci uznali ton autora za nadmiernie samochwalczy i zauważyli brak zrównoważonej reprezentacji Kościoła. Ponadto, kilku czytelników uznało, że książka nie osiągnęła komediowego poziomu wcześniejszych dzieł McCourta. Ogólnie rzecz biorąc, pojawiły się drobne krytyki związane z konkretnymi aspektami narracji.
(na podstawie 47 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Death Need Not Be Fatal
Zawartość książki:
Zanim skończy mu się czas, irlandzki bon vivant MALACHY MCCOURT dzieli się swoimi poglądami na temat śmierci - czasami zabawnymi, a często przejmującymi - oraz na temat tego, co stanie się lub nie stanie się po jego ostatnim oddechu.
W ciągu swojego życia Malachy McCourt praktycznie wymyślił bar dla singli; był pionierem radia talk-show, gwiazdą opery mydlanej, autorem bestsellerów; przemytnikiem złota, działaczem politycznym i kandydatem na gubernatora stanu Nowy Jork.
Wydaje się, że jedyne dwie rzeczy, których nie zrobił, to włożenie głowy do paszczy lwa i śmierć. Ponieważ jest uczulony na koty, postanowił napisać o wspaniałych zaświatach i odpowiedzieć na pytanie nurtujące większość umysłów: Co w tym takiego wspaniałego?
W "Śmierć nie musi być śmiertelna" McCourt trzeźwym okiem spogląda również na tragedie, które ukształtowały jego życie: śmierć siostry i braci bliźniaków; prawdziwą historię słynnych prochów Angeli; oraz przejmujący opis śmierci człowieka, który zostawił jego matkę, braci i jego samego na pewną śmierć w nędzy. McCourt z głębokimi emocjami pisze o oszałamiającej stracie wszystkich trzech swoich braci, Franka, Mike'a i Alfiego. W charakterystyczny dla siebie sposób McCourt chwyta ponurego żniwiarza za klapy i wyciąga z niego prawdę.
Kiedy pokonuje ostatnie przecznice na swoim skuterze Rascal, z emocjonalną jasnością i wnikliwością spogląda również na perspektywę własnej śmierci. W tym pięknie oddanym pamiętniku McCourt pokazuje nam, jak żyć pełnią życia, jak się zestarzeć, nie zachowując się staro, i jak umrzeć bez żalu.
