Śmierć jako życie

Opinie czytelników

Książka otrzymała w przeważającej mierze pozytywne recenzje od czytelników, szczególnie tych zaznajomionych z obszarem Dayton i organami ścigania. Czytelnicy doceniają wciągający styl pisania Doyle'a Burke'a, który ożywia prawdziwe historie kryminalne, zapewnia głęboki wgląd w pracę policji i podkreśla złożoność prowadzenia takich spraw. Osobiste anegdoty dobrze rezonują i tworzą więź z czytelnikiem. Wielu z nich wyraziło chęć na więcej od autora, wskazując na duże zainteresowanie jego opowieściami.

Angażujący styl pisania, wciągające historie prawdziwych przestępstw, osobiste anegdoty, wgląd w pracę policji, zrozumiałe dla osób zaznajomionych z obszarem Dayton, dobrze wyjaśnione procedury dla czytelników spoza organów ścigania oraz poczucie autentyczności i profesjonalizmu autora.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat prawdziwej zbrodni za ciężki, a książka może nie spodobać się osobom niezainteresowanym lub wrażliwym na tematy związane z przestępczością i przemocą.

(na podstawie 56 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Death as a Living

Zawartość książki:

Jeden z najwybitniejszych detektywów wydziału zabójstw na Środkowym Zachodzie ujawnia sekrety swoich najbardziej znanych spraw. Po części pamiętnik, po części policyjna procedura, a po części antologia prawdziwej zbrodni, Death as a Living ujawnia wewnętrzny świat zabójstw i śledztw w sprawie śmierci - triumf, tragedię, humor i naprawdę dziwaczne sytuacje, które można znaleźć podczas pracy w tym rytmie.

Przez ponad trzydzieści lat, prowadząc ponad tysiąc spraw, Burke pracował jako śledczy ds. śmierci - najpierw w departamencie policji w Dayton w stanie Ohio, a następnie w biurze koronera hrabstwa. W książce "Śmierć jako życie" dzieli się swoimi sztuczkami: jak detektywi rozwiązują sprawy, na co zwracają uwagę, jak ważna jest medycyna sądowa i jak niezastąpiony jest instynkt.

Po drodze Burke przedstawia humorystyczne anegdoty z rozpraw sądowych, przemyślenia na temat rasy i pracy policji, historie o śmiertelnym wpływie stresu na innych funkcjonariuszy, a także, być może najbardziej poruszające, szczegóły dotyczące trzech śmiertelnych postrzałów policjantów - jednego z nich, jednego z jego pierwszych przyjaciół w wydziale, innego syna jego sierżanta - które ukształtowały jego karierę.