Śmierć idealizmu: Rozwój i antypolityka w Korpusie Pokoju

Opinie czytelników

Recenzenci przedstawiają krytyczne opinie na temat książki dr Kallmana, która omawia rozczarowanie wolontariuszy Korpusu Pokoju. Podczas gdy niektórzy uznają wartość analizy, wyrażają obawy dotyczące metodologii i wniosków wyciągniętych z danych.

Niektórzy recenzenci doceniają konstruktywne intencje krytyki Kallmana i przyznają, że podkreśla ona kwestie związane z Korpusem Pokoju, takie jak nacisk na monitorowanie i ocenę, które odwracają uwagę wolontariuszy od projektów. Wspominają również, że praca autora jest cennym początkiem do wzmocnienia dyskusji na temat Korpusu Pokoju.

Krytyka koncentruje się na metodologii, a jeden z recenzentów uważa, że teoretyzacji autorki brakuje rygoru, ponieważ rozwija ona swoją teorię wraz z gromadzeniem danych. Inny recenzent wskazuje na nieścisłości dotyczące polityki Korpusu Pokoju i twierdzi, że wnioski dotyczące rozczarowania wolontariuszy z powodu biurokracji mogą być zbyt uproszczone. Istnieją również obawy, że duża liczba użytych cytatów może zdradzać brak oryginalnej analizy.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Death of Idealism: Development and Anti-Politics in the Peace Corps

Zawartość książki:

Wolontariusze Korpusu Pokoju wydają się być przykładem chęci uczynienia świata lepszym. Jednak pomimo tego, że jest to jeden z najwyraźniejszych w historii przypadków zorganizowanego idealizmu, Korpus Pokoju w praktyce kultywuje bardzo różne wyniki wśród swoich wolontariuszy.

Po powrocie z Korpusu Pokoju wolontariusze wykazują zaskakujące zmiany w swojej świadomości politycznej i zawodowej. Zamiast rozwijać systemową perspektywę rozwoju i ubóstwa, zamiast tego skupiają się na indywidualnych zachowaniach; postrzegają zawody jako jedyne uzasadnione źródło władzy politycznej i społecznej. Stracili swój idealizm, a ich przekonania i wierzenia zostały przekształcone po drodze.

The Death of Idealism wykorzystuje przypadek Korpusu Pokoju, aby wyjaśnić, dlaczego i w jaki sposób uczestnictwo w biurokratycznej organizacji zmienia ideały i politykę ludzi. Meghan Elizabeth Kallman oferuje innowacyjną analizę instytucjonalną roli idealizmu w organizacjach rozwojowych.

Szczegółowo opisuje połączenie sił społecznych i nacisków organizacyjnych, które odpolityczniają wolontariuszy Korpusu Pokoju, kierują ich idealizm w stronę profesjonalizacji i prowadzą do cynizmu lub braku zaangażowania. Kallman rzuca światło na strukturalne przyczyny uporczywej porażki organizacji rozwojowych i konsekwencje dla zaangażowanych osób.

Opierając się na wywiadach z ponad 140 obecnymi i powracającymi wolontariuszami Korpusu Pokoju, obserwacjach terenowych i szeroko zakrojonej ankiecie, ta dogłębnie zbadana, teoretycznie rygorystyczna książka oferuje nowatorskie spojrzenie na to, jak ludzie tracą swój idealizm i dlaczego ma to znaczenie.