Ocena:
Książka jest chwalona za świeże i poruszające spojrzenie na historię Mexica, oferując głębokie zrozumienie rdzennej agencji i kwestionując tradycyjne historyczne narracje o hiszpańskim kolonializmie. Niektórzy recenzenci krytykują jednak interpretację europejskich perspektyw historycznych przez autora, sugerując, że może ona przeoczyć współczesne rozumienie tych wydarzeń.
Zalety:⬤ Zapewnia świeże i poruszające spojrzenie na historię Mexica.
⬤ Piękne wydanie w wysokiej jakości.
⬤ Skutecznie ilustruje rdzenną agencję, przełamując mity o hiszpańskiej dominacji.
⬤ Mocny, akademicki tekst z cennymi mapami i ilustracjami.
⬤ Krytyka interpretacji europejskich narracji historycznych przez autora.
⬤ Niektórzy recenzenci uważają, że autor przedstawia argumenty przeciwko przestarzałym ideom, które nie są już powszechnie akceptowane.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Death of Aztec Tenochtitlan, the Life of Mexico City
Zwycięzca nagrody Book Prize in Latin American Studies, Sekcja Kolonialna Stowarzyszenia Studiów Latynoamerykańskich (LASA), 2016.
Zwycięzca, ALAA Book Award, Stowarzyszenie Sztuki Latynoamerykańskiej/Arvey Foundation, 2016.
Stolica imperium Azteków, Tenochtitlan, była w swojej epoce jednym z największych miast na świecie. Zbudowana na wyspie pośrodku płytkiego jeziora, liczyła około 150 000 mieszkańców, a kolejne 350 000 osób zamieszkiwało sieć miejską skupioną wokół brzegów jeziora. W 1521 roku, u szczytu potęgi Tenochtitlan, które obejmowało większość środkowego Meksyku, Hernando Cort i jego zwolennicy podbili miasto. Cort pochwalił się królowi Hiszpanii Karolowi V, że Tenochtitlan zostało "zniszczone i zrównane z ziemią". Ale czy rzeczywiście tak było?
Opierając się na przedstawieniach miasta z epoki w rzeźbach, tekstach i mapach, The Death of Aztec Tenochtitlan, the Life of Mexico City buduje przekonujący argument, że ta globalna stolica pozostała, przez XVI wiek, w dużej mierze miastem indiańskim. Barbara E. Mundy podkreśla rolę rdzennych mieszkańców miasta, Nahua, w kształtowaniu Mexico City poprzez budowę trwałej architektury i zaangażowanie w działania ceremonialne. Pokazuje, że azteckie elity rządzące, które zachowały władzę nawet po podboju, odegrały kluczową rolę w budowie, a następnie odbudowie miasta. Mundy pokazuje, w jaki sposób Nahua zawarli wzajemnie korzystne sojusze z franciszkanami, aby utrzymać święte węzły miasta. Skupia się również na praktycznej i symbolicznej roli niezwykłych wodociągów miejskich - produktu masowej manipulacji ekologicznej rozpoczętej w XV wieku - aby ujawnić, w jaki sposób Nahua walczyli o utrzymanie kontroli nad zasobami wodnymi we wczesnym Meksyku.