Ocena:
Książka „Laughter in Middle-earth” bada wykorzystanie humoru w dziełach J.R.R. Tolkiena, prezentując eseje naukowe, które podkreślają, w jaki sposób Tolkien włączył lekkie momenty do poważnych tematów. Książka zawiera wkład różnych badaczy Tolkiena i zawiera dyskusje na temat różnych form humoru, takich jak żarty oparte na etykiecie i parodie. Książka została dobrze przyjęta ze względu na wnikliwą analizę i przyjemną treść, co czyni ją cennym źródłem dla entuzjastów Tolkiena.
Zalety:⬤ Książka zapewnia naukową, ale przystępną eksplorację humoru w pismach Tolkiena
⬤ zawiera wkład znanych badaczy Tolkiena
⬤ zawiera interesujące analizy różnych rodzajów humoru
⬤ zawiera ilustracje, które wzmacniają humorystyczne aspekty
⬤ jest przyjemna i wciągająca, dzięki czemu jest odpowiednia zarówno dla odbiorców akademickich, jak i ogólnych.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać omawiane parodie za pozbawione humoru
⬤ potencjalne rozczarowanie dla tych, którzy oczekują osobistego wkładu lub pojawienia się w książce
⬤ i mogą być postrzegane jako zbyt akademickie dla zwykłych czytelników.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Laughter in Middle-earth: Humour in and around the Works of JRR Tolkien
"To właśnie przeciwko ciemności świata powstaje komedia, a najlepiej, gdy nie jest ona ukryta".
Tymi słowami Tolkien odpowiedział na komentarze Raynera Unwina po pierwszym przeczytaniu Księgi Pierwszej Władcy Pierścieni. Rayner nie skomentował komizmu księgi pierwszej, ale obezwładniający efekt "walki między ciemnością a światłem", jak to ujął, i to pominięcie rozczarowało Tolkiena. Jeśli taka była reakcja słynnego pierwszego recenzenta Tolkiena, nie jest zaskakujące, że badania akademickie również miały tendencję do pomijania lub lekceważenia zarówno obecności humoru w twórczości Tolkiena, jak i wpływu jego twórczości na inspirowanie humoru w reakcjach czytelników i artystów.
Laughter in Middle-earth: Humour in and around the Works of JRR Tolkien z nawiązką rekompensuje to krytyczne niedopatrzenie. Od studiów onomastycznych i parodii, przez konteksty historyczne, literackie i społeczne, historię ilustracji, interpretacje tekstowe, heroiczne formy wyzywającego śmiechu, aż po wspomnienie gustów Inklingów w zakresie humoru, te artykuły naukowe analizują szeroki zakres komedii, która pojawia się na tle mroku świata w narracjach Tolkiena. Pomiędzy tymi badaniami przeplatają się również liczne ilustracje komiksowe, z których niektóre pojawiają się w druku po raz pierwszy, od znanych ilustratorów Tolkiena.
Jak mówi Eru, w typowo skandalicznym internetowym przywłaszczeniu sobie Tolkiena: "Nie ma żartu, który nie miałby we mnie swojego ostatecznego źródła". Ta książka pokazuje, że humor jest naprawdę ważnym aspektem Śródziemia i jego wpływów. Eru, podobnie jak sam Tolkien, rzeczywiście potrafił się śmiać.
