Słuchanie na krawędzi: historia mówiona w następstwie kryzysu

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za poruszające narracje i wpływowe opowiadanie historii, szczególnie podkreślone w sekcji Mary Marshall Clarke. Zawiera pogłębione wywiady z osobami, które doświadczyły znaczącej straty, zapewniając przekonujący i otwierający oczy wgląd w wydarzenia często widziane tylko za pośrednictwem mediów.

Mocny i poruszający tekst, ważne i przekonujące historie, atrakcyjne dla osób zainteresowanych historią, nagrodzone Oral History Association Book Award, szczegółowe wywiady, które zapewniają nowe perspektywy.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za emocjonalnie trudny ze względu na skupienie się na osobistej stracie.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Listening on the Edge: Oral History in the Aftermath of Crisis

Zawartość książki:

Od nagłówków lokalnych gazet po relacje głównych mediów, sceny wojny, klęski żywiołowej, rewolucji politycznej i represji etnicznych witają czytelników i widzów na każdym kroku. To, czego jednak często nie jesteśmy w stanie pojąć, pomimo licznych opisów wydarzeń, to głębokie znaczenie i szersze znaczenie kryzysu i katastrofy. Złożoność i struktura tych sytuacji są najbardziej widoczne w szerszych osobistych historiach osób, na które wydarzenia te miały największy wpływ. Historia mówiona, koncentrująca się na słuchaniu i współpracy z uczestnikami, stała się silnym podejściem do badania ludzkiego doświadczenia kryzysu.

Pomimo niedawnego rozwoju kryzysowych badań terenowych w zakresie historii mówionej, niewiele było formalnej dyskusji na temat procesu i znaczenia wykorzystania historii mówionej w tych środowiskach. Badania historii mówionej nabierają szczególnego wymiaru podczas pracy w bardzo naładowanych sytuacjach, często w bliskim sąsiedztwie traumatycznych wydarzeń. Pojawiająca się skłonność historyków ustnych do reagowania na kryzys dokumentów wymaga wspólnej rozmowy między naukowcami na temat tego, czego nauczyliśmy się do tej pory z pracy kryzysowej. Dialog ten, będący sercem tego zbioru fragmentów historii mówionej i esejów, ujawnia nowe warstwy pracy historyka ustnego. Z perspektywy historii mówionej kryzysu i katastrofy, książka dotyczy zarówno sposobów, w jakie myślimy o rzemiośle historii mówionej, jak i sposobu, w jaki z niej korzystamy.

Książka przedstawia fragmenty historii mówionych przeprowadzonych po dwunastu światowych kryzysach, a następnie krytyczne analizy przeprowadzone przez ankieterów. Dodatkowe rozdziały analityczne osadzają wywiady w kontekście pyschoanalizy i metodologii historii mówionej.