Ocena:
Książka zebrała mieszane recenzje, z czytelnikami chwalącymi jej interesujące elementy, ale w dużej mierze krytykującymi jej brak kompleksowej treści i brak ilustracji. Wielu uważa, że nie spełnia ona oczekiwań w porównaniu do innych wersji.
Zalety:Książka zawiera kilka interesujących informacji i szybko się ją czyta. Może służyć jako lekka, dziwaczna lektura dla przypadkowego zainteresowania.
Wady:Wielu czytelników stwierdziło, że brakuje jej kluczowych informacji, ilustracji i głębi w porównaniu z podobnymi pracami. W kilku recenzjach wyrażono rozczarowanie, twierdząc, że nie spełnia ona standardów wyznaczonych przez oryginalną wersję lub jej oczekiwania.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Dictionary of Witchcraft
Słownik czarów jest niezbędnym źródłem informacji dla każdego zainteresowanego czarami, religiami pogańskimi i okultyzmem. Ten historyczny słownik był pierwszą pracą referencyjną, która poważnie dokumentowała przesądy, manifestacje, magię i zabobony.
Celem autora było zebranie ogromnej ilości materiałów, które mogłyby zainteresować, bawić i uczyć innych. Słownik ten był konsultowany przez niektórych z największych pisarzy romantycznych, w szczególności przez Hugo. Collin de Plancy podążał za tradycją wielu wcześniejszych demonologów, katalogując demony według imion i tytułów szlacheckich, tak jak miało to miejsce między innymi w takich grimoirach jak Pseudomonarchia Daemonum i The Lesser Key of Solomon.
Jest uważany za najważniejsze dzieło dokumentujące istoty, postacie, księgi, czyny i przyczyny, które odnoszą się do przejawów i magii handlu z piekłem; wróżby, nauki okultystyczne, grimoiry, cuda, błędy, przesądy, tradycje, podania ludowe, różne przesądy i ogólnie wszelkiego rodzaju cudowne, zaskakujące, tajemnicze i nadprzyrodzone wierzenia. Wydanie to zostało przetłumaczone i opatrzone wstępem przez okultystę Wade'a Baskina.
Collin de Plancy (1794-1881) był francuskim okultystą, demonologiem, autorem i tłumaczem. Jego najbardziej znane dzieło, Słownik czarów (Dictionnaire Infernal), zostało opublikowane w 1818 roku, ale nie zyskało szerokiego uznania aż do 1863 roku, kiedy to dodano zestaw 69 ilustracji autorstwa Louisa Bretona.
W późniejszym okresie życia de Plancy przeszedł na katolicyzm i skupił się na studiowaniu katolickich historii i mistycyzmu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)