Ocena:

Książka zawiera fotograficzną relację słoweńskiej Straży Ojczystej, ale przedstawia stronniczy pogląd na jej historię, zwłaszcza w odniesieniu do jej roli i działań podczas II wojny światowej.
Zalety:Książka zawiera zbiór fotografii, które nie są powszechnie dostępne w języku angielskim, co jest cenne dla czytelników zainteresowanych tym tematem.
Wady:Narracja historyczna nie jest neutralna, zawiera faktyczne nieścisłości dotyczące słoweńskich partyzantów, bagatelizuje zbrodnie wojenne popełnione przez Domobran, a znajomość języka angielskiego autora jest niewystarczająca, co potencjalnie wpływa na czytelność.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Slovensko Domobrantsvo (Slovenian home Guard 1943-1945)
Generał Rupnik, wraz z Antonem Kokaljem, Ernestem Peterlinem i Janko Kregarem, utworzył 24 września 1943 r. Slovenska Domobranska Legija (Słoweński Legion Gwardii), wspierany przez przedstawicieli przedwojennych partii politycznych w regionie Lublany i zorganizował go w 3 bataliony.
Należy jednak podkreślić, że podczas gdy Rupnik był skłonny do kolaboracji z Niemcami i był przekonany o zwycięstwie III Rzeszy, Peterlin chciał utworzyć silnie uzbrojoną jednostkę, z ciężkimi karabinami maszynowymi, moździerzami i działami różnego kalibru (z tajnym celem posiadania siły zbrojnej gotowej do przeprowadzenia powstania nacjonalistycznego i niepodległościowego), ale Niemcy nigdy nie zatwierdzili takiego projektu. Aby wezwać młodych ludzi do zaciągnięcia się do wojska, tego samego dnia w głównej słoweńskiej gazecie katolickiej „Slovenec” opublikowano energiczny apel podpisany przez samego Rupnika.
30 września, po zajęciu przez Niemców prowincji Lublana, Niemcy przemianowali Legion na Słoweńską Gwardię Terytorialną (Slovensko Domobranstvo, niem. Slowenische Landwehr), skutecznie przejmując nad nim kontrolę.