Słodko-gorzki blues: Domowy blues Waszyngtonu

Opinie czytelników

Sweet Bitter Blues to kompleksowa eksploracja akustycznej sceny bluesowej w Waszyngtonie, skupiająca się na życiu i wkładzie kluczowych muzyków, w szczególności Phila Wigginsa i jego współpracy z Johnem Cephasem. Książka jest chwalona za wciągającą narrację i bogactwo informacji na temat historii i kontekstu gatunku bluesa w tym regionie.

Szczegółowy wgląd w akustyczną scenę bluesową DC, wciągająca opowieść, osobiste relacje Phila Wigginsa, inspirujące cytaty, które rezonują z czytelnikami i przyczyniają się do zrozumienia literatury bluesowej.

Pewne nieścisłości w faktach budzą obawy co do wiarygodności, a niektórzy czytelnicy uważają, że reorganizacja historii jest stronnicza lub niekompletna, co prowadzi do nieufności wobec narracji autora.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sweet Bitter Blues: Washington, DC's Homemade Blues

Zawartość książki:

Sweet Bitter Blues: Washington, DC's Homemade Blues przedstawia życie i czasy harmonijkarza Phila Wigginsa oraz wyjątkową, tętniącą życiem scenę muzyczną wokół niego, opisaną przez dziennikarza muzycznego Franka Matheisa. Zawierający historię Wigginsa, ale także informacje o wielu muzykach, tom przedstawia niezrównany dokument afroamerykańskiej sceny bluesowej w Waszyngtonie od 1975 roku do chwili obecnej.

Akustyczna scena bluesowa w Waszyngtonie była i jest zakorzeniona w afroamerykańskiej społeczności. Oddana grupa muzyków uznała za swoją misję kontynuowanie tradycji muzycznych Piedmontu: Mother Scott, Flora Molton, Chief Ellis, Archie Edwards, John Jackson, John Cephas i przede wszystkim Phil Wiggins. Ze względu na ich miłość do muzyki i chęć nauczania, twórcy ci stworzyli harmonijne środowisko, skupione głównie na słynnym zakładzie fryzjerskim Archiego Edwardsa, gdzie Edwards otwierał swoje drzwi w każde sobotnie popołudnie na jam sessions.

Sweet Bitter Blues zawiera biografie i eseje pomocnicze oparte na wspomnieniach Wigginsa i uzupełnione badaniami Matheisa, wraz z przedmową znanego badacza bluesa Elijaha Walda, historycznymi wywiadami dr Barry'ego Lee Pearsona z Johnem Cephasem i Archie Edwardsem oraz wcześniej niepublikowanymi i rzadkimi fotografiami. To historia akustycznej sceny bluesowej, która była i jest żywą tradycją.