Słodkie resztki lata: Powieść Isabel Dalhousie (14)

Opinie czytelników

Recenzje najnowszej części serii Isabel Dalhousie autorstwa Alexandra McCall Smitha podkreślają ciepło i przemyślaną narrację, a także uroczą scenerię Edynburga. Czytelnicy doceniają rozwój postaci i filozoficzne przemyślenia, które zapewniają pocieszającą ucieczkę pośród zawiłości współczesnego życia. Niektórzy krytycy zwracają jednak uwagę na powtarzalność i spadek świeżości serii, sugerując, że książki stają się formalne i meandrujące.

Czytelnicy uważają, że pisarstwo jest słodkie, prowokujące do myślenia i pełne refleksji etycznych. Wspierająca i pełna miłości relacja między Isabel i Jamiem jest dobrze odbierana, podobnie jak żywy portret Edynburga. Książki są postrzegane jako podnoszące na duchu, zapewniające uspokajającą rozrywkę, a postać Isabel Dalhousie jest uwielbiana przez wielu. Doceniana jest również eksploracja współczesnych dylematów moralnych w łagodnych ramach narracyjnych.

Niektórzy recenzenci uważają, że serial stał się przestarzały, z powtarzającymi się tematami i fabułami, którym brakuje emocji. Krytyka obejmuje problemy z tempem, poczucie meandrowania i postacie, które wydają się nadmiernie wyidealizowane, zwłaszcza Jamie. Kilku czytelników sugeruje, że książki mogły stać się zbyt formalne, zmniejszając ich początkową atrakcyjność i skuteczność.

(na podstawie 42 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Sweet Remnants of Summer: An Isabel Dalhousie Novel (14)

Zawartość książki:

W najnowszej powieści o Isabel Dalhousie nasza ulubiona filozofka moralności zostaje uwikłana w delikatny spór między członkami znanej rodziny, podczas gdy jej mąż, Jamie, zostaje wciągnięty we własną wewnętrzną rywalizację.

Kiedy Isabel zostaje zaproszona do komitetu doradczego Szkockiej Narodowej Galerii Portretów, jej mąż, Jamie, wyraża zaniepokojenie wymaganiami dotyczącymi jej czasu. Jednak Isabel, która nigdy nie unikała zobowiązań, z radością do nich dołącza. Tam poznaje kobietę o imieniu Laura, której mąż - wybitny handlarz winem ze znakomitej rodziny - i syn są skłóceni. Laura pyta, czy Isabel mogłaby rozstrzygnąć spór między nimi. Isabel niechętnie interweniuje w rodzinny dramat, ale czując się zobowiązana do pomocy, zawsze szuka praktycznych i uprzejmych rozwiązań teoretycznych problemów. Czy wymagania wobec jej moralnej uwagi nigdy się nie skończą?

W międzyczasie, krytykując Isabel za angażowanie się w sprawy innych, Jamie sam to robi. Pomaga wybrać nowego wiolonczelistę do swojego zespołu, ale podejrzewa, że uwaga dyrygenta może być skupiona na czymś innym niż umiejętności wiolonczelowe jego faworyzowanego kandydata. Jamie uważa, że ważne jest, aby najbardziej wykwalifikowany kandydat otrzymał pracę - ale jak ustalić, czy dyrygent ma na myśli właściwe kwalifikacje?

Przy tak wielu skomplikowanych i napiętych kwestiach wymagających ich uwagi, Isabel i Jamie będą musieli sięgnąć głęboko do swoich rezerw taktu i dobrej woli, gdy będą poruszać się po trudnych i burzliwych wodach tych emocjonalnych spraw.