Ocena:

Książka „Sleeping Where I Fall” autorstwa Petera Coyote'a to pamiętnik, który bada doświadczenia życia we wspólnocie w latach 60-tych i 70-tych, koncentrując się na kontrkulturze, polityce i osobistych podróżach zaangażowanych osób. Przedstawia żywy portret życia w tamtej epoce, równoważąc zarówno idealizm, jak i wyzwania stojące przed jego uczestnikami. Pisarstwo jest chwalone za elokwencję i bogactwo, zanurzając czytelników w nostalgicznym, ale krytycznym spojrzeniu na tamte czasy. Jednak niektórzy krytycy wspominają o pobłażaniu sobie i nadmiernych szczegółach, które mogą odwracać uwagę od narracji.
Zalety:Wymowny i bogaty język, wciągająca i żywa narracja, oddaje ducha lat 60. i 70., zawiera osobiste refleksje, które rezonują z czytelnikami zaznajomionymi z epoką, zapewnia szczegółową eksplorację wspólnego życia i tematów kontrkultury, a także ogólnie angażuje i prowokuje do myślenia.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że pisarstwo jest zbyt samolubne i narcystyczne, z nadmiernym skupieniem się na wielu postaciach, co prowadzi do rozwlekłej narracji. W niektórych częściach brakuje poważnej analizy retrospektywnej, a sama ilość szczegółów może przytłoczyć tych, którzy nie są zaznajomieni z epoką.
(na podstawie 25 opinii czytelników)
Sleeping Where I Fall: A Chronicle
W swoim energicznym, zabawnym i inteligentnym pamiętniku Peter Coyote przeżywa swoją piętnastoletnią podróż przez serce kontrkultury - podróż, która zabrała go z cichych pokoi przywilejów jako syna maklera giełdowego ze Wschodniego Wybrzeża do tętniącego życiem politycznego teatru ulicznego i narzuconego sobie ubóstwa ruchu społecznościowego na Zachodnim Wybrzeżu znanego jako The Diggers.
Wraz z tym innowacyjnym kolektywem artystów-anarchistów, którzy przyjęli za swoje zadanie nic innego jak odtworzenie politycznej i społecznej duszy narodu, Coyote i jego towarzysze wkrótce stali się potężnymi graczami. W prozie zarówno graficznej, jak i pozbawionej sentymentów, Coyote ujawnia żrącą stronę miłości, którą kiedyś nazywano "wolną"; niepokoje i okazjonalne przerażenia późnych nocy, napędzane narkotykami wizyty gangów motocyklistów szukających imprezy; i jego własne poszukiwanie kolejnego haju.
Jego droga przez rewolucję doprowadziła go do dorosłości i do głównej roli jako stratega politycznego: od radykalnego komunarda do przewodniczącego California Arts Council, od ucznia teatru ulicznego do gwiazdy kina.