Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
A Modest Major General
Ostatnią opublikowaną pracą pułkownika Ruperta Litherlanda była wysoko ceniona biografia generała majora Bunny'ego Burnetta, a teraz powrócił on do walki z biografią generała majora Ronniego McAlistera. Obaj mężczyźni byli 10. Gurkhami, obaj zajmowali stanowisko generała majora Brygady Gurkhów, ale byli bardzo różnymi osobowościami. W przypadku Burnetta to, co zobaczyłeś, było tym, co otrzymałeś: niechlujny, wyluzowany, ekstrawertyk, dobrze poznany kolega, dowcipny, palacz, który lubił się napić, a wszystko to nie ukrywało ogromnego zdrowego rozsądku, ogromnych kompetencji zawodowych i dużego doświadczenia operacyjnego, które przyniosło mu MC i DSO. McAlister był znacznie mniej ekstrawertyczny, na zewnątrz powściągliwy, wcale nie efektowny, nienagannie wychowany i skromnie pijący, ale z bystrym i spostrzegawczym umysłem z umiejętnością zredukowania najbardziej skomplikowanych sytuacji do podstaw, które mogą być zrozumiałe dla wszystkich. Pod względem autorskim ta biografia była prawdopodobnie znacznie trudniejsza do napisania niż biografia Burnetta, choćby dlatego, że Ronnie McAlister był znacznie bardziej prywatną osobą. Wcielony do 3 Gurkhas w 1942 roku i tymczasowy major trzy lata później, został przeniesiony do 10 Gurkhas, gdy jego własne 3 Gurkhas trafiły do armii nowo niepodległych Indii. McAlister szybko zyskał reputację doskonałego szkoleniowca i oficera sztabowego.
Litherland szczegółowo śledzi ten etap jego kariery i pokazuje, jak reputacja McAlistera, który był w stanie zabłysnąć w każdej wymagającej nominacji sztabowej, zmniejszyła jego doświadczenie operacyjne. Być może tak było, ale jak doskonale pokazuje ta książka, kiedy "Ronnie Mac" objął dowództwo nad 1/10 Gurkha Rifles, batalion ten osiągnął więcej w trakcie kampanii na Borneo niż jakikolwiek inny batalion Gurkha - a poprzeczka była naprawdę bardzo wysoko.
Szczególną wartość, nie tylko dla Brygady, ale ogólnie dla historyków wojskowości, ma relacja z wydarzeń na granicy Hongkongu w 1967 roku, kiedy McAlister dowodził 1/10 GR. Litherland zadał sobie wiele trudu, aby odkryć wcześniej niepublikowane źródła i przeprowadzić wywiady z czołowymi uczestnikami, i stworzył z pewnością najdokładniejszą jak dotąd relację, która prawdopodobnie nie zostanie przebita.
Jak mówi Litherland, ci z nas, którzy znali generała Ronniego i służyli pod nim, chcieliby uznać jego służbę i przyjaźń podczas nabożeństwa żałobnego, ale miarą tego człowieka jest to, że kiedy wiedział, że umiera, w bardzo szacownym wieku dziewięćdziesięciu dwóch lat, nalegał, aby nie było zamieszania i nabożeństwa żałobnego.
To doskonała książka, która dobrze oddaje charakter wspaniałego oficera i człowieka o wielkiej dobroci i pokorze, który nawet osiągając wysoką rangę, nigdy nie stracił ludzkiego charakteru. Gordon Corrigan - autor "Błoto, krew i mak: Wielka Brytania i pierwsza wojna światowa".
