Ocena:

Powieść jest nawiedzoną eksploracją straty i żałoby, osadzoną w klimatycznym tle i podkreślającą takie tematy, jak represjonowana seksualność i okrutna historia religii. Łączy w sobie elementy horroru z piękną prozą i głębokim wpływem emocjonalnym.
Zalety:Historia jest pięknie napisana i klimatyczna, skutecznie przekazując tematy straty i żałoby. Jest chwalona za emocjonalną głębię, szybkie tempo narracji i eksplorację złożonych kwestii społecznych. Wielu recenzentów uważa ją za nawiedzająco piękną i wciągającą.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematykę żałoby i horroru za niepokojącą. Zwięzłość powieści oznacza, że choć porusza ona głębokie tematy, niektóre aspekty mogą wydawać się pośpieszne lub zbyt skompresowane dla tych, którzy oczekują bardziej rozległej eksploracji.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Skin Grows Over
Młoda kobieta, która nigdy nie nauczyła się, jak się smucić, zaczyna się rozpadać po stracie jedynego przyjaciela, który naprawdę ją rozumiał. Tajemnicza i obsesyjna humanistyczna celebranska przygotowuje się do najważniejszego pogrzebu w swoim życiu.
Zmęczona i zmęczona pogodą kustoszka muzeum rezygnuje z prowadzenia tajemniczej ceremonii, która jest sprzeczna ze wszystkim, w co wierzy. Łącząca ich troje, wielowiekowa mumia bagienna, unosi się wokół tego wszystkiego, obserwując, czekając na odpoczynek.
Skin Grows Over splata realizm z niesamowitym horrorem, wykorzystując obrazy głębokiej historii i nieziemskiej szkockiej dziczy, aby opowiedzieć bardzo współczesną historię o żałobie, queerowości i kobiecym wcieleniu. W kulturze, w której martwe kobiety są obiektami nieskazitelnego, spokojnego piękna, istniejącymi tylko po to, by być opłakiwanymi przez innych, ta groteskowa i ziemska martwa kobieta, która nie chce pozostać martwa, reprezentuje niesamowite nakładanie się żalu i kobiecego wcielenia, w całym jego brzydkim człowieczeństwie.