Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada skrzyżowanie wiary i nauki, argumentując za włączeniem chrześcijańskich perspektyw do środowiska akademickiego, jednocześnie krytykując obecny stan szkolnictwa wyższego. Podkreśla ona znaczenie holistycznego zaangażowania chrześcijan w ich pracę akademicką, bez rozdzielania ich wiary. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za przekonujący argument na rzecz chrześcijańskiej nauki, inni krytykowali ją za ograniczanie lub lekceważenie niektórych przekonań.
Zalety:Książka jest chwalona za jasne argumenty, wciągający kontekst historyczny i wezwanie chrześcijan do włączenia swojej wiary we wszystkie aspekty życia, w tym w środowisko akademickie. Wiele recenzji podkreśla znaczenie różnorodnych perspektyw w nauce i chwali Marsdena za wyartykułowanie argumentów za chrześcijańską nauką w pluralistycznym środowisku akademickim.
Wady:Krytycy uznali argumenty za zbyt restrykcyjne, sugerując, że Marsden odrzuca bardziej tradycyjne lub fundamentalistyczne poglądy chrześcijańskie. Niektórzy czytelnicy uważali, że w książce brakuje empirycznych dowodów na poparcie jej twierdzeń i przydałoby się więcej konkretnych przykładów, szczególnie w odniesieniu do konsekwencji, z jakimi borykają się naukowcy o silnych przekonaniach chrześcijańskich.
(na podstawie 15 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Outrageous Idea of Christian Scholarship
Zawartość książki:
Pod koniec swojej książki z 1994 roku The Soul of the American University, George Marsden wysunął skromną propozycję zwiększenia roli wiary religijnej w dzisiejszym nauczaniu. To "nienaukowe postscriptum" pomogło wywołać gorącą debatę, która wylała się ze stron czasopism akademickich i The Chronicle of Higher Education do mediów głównego nurtu, takich jak The New York Times, i naznaczyła Marsdena jako jednego z wiodących uczestników debat dotyczących religii i życia publicznego. Marsden przedstawia teraz swoją propozycję w The Outrageous Idea of Christian Scholarship, przemyślanej i prowokującej do myślenia książce na temat związku wiary religijnej i intelektualnej nauki.
Bardziej niż odpowiedź na krytykę Marsdena, The Outrageous Idea of Christian Scholarship robi kolejny krok w kierunku pokazania, co starożytny związek wiary i nauki może oznaczać dla dzisiejszej akademii. Marsden zdecydowanie argumentuje, że główny nurt amerykańskiego szkolnictwa wyższego musi być bardziej otwarty na wyraźne wyrażanie wiary i akceptację tego, co wiara oznacza w kontekście intelektualnym. Podczas gdy inne elementy definiujące tożsamość naukowca, takie jak rasa czy płeć, są rutynowo brane pod uwagę i mile widziane jako zapewniające nowe perspektywy, Marsden wskazuje, że perspektywa wierzącego chrześcijanina jest odrzucana jako nieistotna lub, co gorsza, antytetyczna dla przedsięwzięcia naukowego.
Marsden zaczyna od zbadania, dlaczego chrześcijańskie perspektywy nie są mile widziane w akademii. Obala różne argumenty powszechnie podawane za wykluczeniem religijnych punktów widzenia, takie jak argument, że wiara jest niewystarczająco empiryczna dla celów naukowych (chociaż idea pełnej obiektywności naukowej jest dziś uważana za naiwną w większości dziedzin), obawa, że tradycyjne chrześcijaństwo przywróci swoją historyczną rolę ciemiężcy odmiennych poglądów oraz przyjęty dogmat o rozdziale kościoła i państwa, który rozciąga się daleko poza rzeczywiste prawo w popularnej wyobraźni. Marsden podkreśla, że uczeni mają zarówno religijny, jak i intelektualny obowiązek, aby nie pozostawiać swoich głęboko zakorzenionych przekonań religijnych u bram akademii. Takie przekonania, jak twierdzi, mogą mieć znaczący wpływ na naukę, życie kampusu i na niezliczone inne sposoby. Być może najważniejsze jest to, że chrześcijańscy uczeni mają zarówno odpowiedzialność, jak i intelektualną amunicję, aby spierać się z niektórymi dominującymi ideologiami utrzymywanymi bezkrytycznie przez wielu w akademii, takimi jak naturalistyczny redukcjonizm lub bezmyślny relatywizm moralny.
Jak pisze Marsden, współczesna kultura uniwersytecka jest pusta w swoim rdzeniu. Nie tylko brakuje jej duchowego centrum, ale nie ma dla niej żadnej prawdziwej alternatywy. Argumentuje, że zróżnicowana religijnie kultura będzie bogatsza intelektualnie i nadszedł czas, aby uczeni i instytucje, które poważnie traktują intelektualny wymiar swojej wiary, stały się aktywnymi uczestnikami dyskursu akademickiego na najwyższym poziomie. Niezależnie od tego, czy czytelnik zgadza się z tym wnioskiem, czy nie, przemyślana, dobrze uargumentowana książka Marsdena jest niezbędną lekturą dla wszystkich stron debaty na temat roli religii w edukacji i kulturze.
