Sitting Pretty: Widok z mojego zwykłego, odpornego, niepełnosprawnego ciała

Opinie czytelników

Książka „Sitting Pretty” autorstwa Rebekah Taussig zebrała szereg recenzji, które podkreślają potężne tematy niepełnosprawności, niepełnosprawności i osobistych doświadczeń. Czytelnicy doceniają surową szczerość i przystępną narrację, która oferuje wgląd w życie osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim. Wielu z nich wyraziło głęboki emocjonalny związek z treścią, podczas gdy błędy w druku, w szczególności brak kolejności stron, sfrustrowały znaczną liczbę czytelników.

Czytelnicy uznali książkę za wnikliwą i elokwentną eksplorację życia z niepełnosprawnością. Wielu recenzentów poczuło osobisty związek z doświadczeniami Taussig, opisując narrację jako szczerą, powiązaną i wpływową. Książka zachęca do empatii i zrozumienia dla społeczności osób niepełnosprawnych oraz kwestionuje społeczne poglądy na temat ableizmu. Jest polecana jako cenne źródło informacji zarówno dla osób niepełnosprawnych, jak i ich sojuszników.

W kilku recenzjach wyrażono frustrację z powodu znaczących błędów w druku, w tym brakujących lub nieuporządkowanych stron, co sprawiło, że czytanie było mylące i rozczarowujące. Błędy te wpłynęły na ogólną przyjemność i praktyczność czytania książki, prowadząc do skarg na jakość produkcji.

(na podstawie 91 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sitting Pretty: The View from My Ordinary Resilient Disabled Body

Zawartość książki:

Pamiętnik w esejach od rzeczniczki niepełnosprawności i twórczyni konta na Instagramie @sitting_pretty Rebekah Taussig, przetwarzający wspomnienia z całego życia, by namalować piękny, pełen niuansów portret ciała, które wygląda i porusza się inaczej niż większość.

Dorastając jako sparaliżowana dziewczyna w latach 90. i na początku XXI wieku, Rebekah Taussig widziała niepełnosprawność przedstawianą jedynie jako coś potwornego (Garbus z Notre Dame), inspirującego (Helen Keller) lub anielskiego (Forrest Gump). Żadna z tych rzeczy nie wydawała się właściwa, a wraz z wiekiem tęskniła za większą liczbą historii, w których niepełnosprawność może być złożona i zwyczajna, niewygodna i piękna, bolesna i satysfakcjonująca.

Pisząc o rytmach i fakturach tego, co to znaczy żyć w ciele, które nie pasuje, Rebekah zastanawia się nad wszystkim, od komplikacji życzliwości i dobroczynności, życia zarówno niezależnego, jak i zależnego, doświadczania intymności i tego, jak wszechobecność niepełnosprawności w naszych codziennych mediach bezpośrednio przekłada się na codzienne życie.

Niepełnosprawność dotyka nas wszystkich, bezpośrednio lub pośrednio, w takim czy innym momencie. Zgłębiając tę prawdę w przejmujących i lirycznych esejach, Taussig ilustruje potrzebę większej liczby historii i głosów, aby zrozumieć różnorodność ludzkości. Sitting Pretty rzuca nam, jako społeczeństwu, wyzwanie, byśmy byli cierpliwi i czujni, praktyczni i pomysłowi, życzliwi i nieustępliwi, gdy zabieramy się do pisania zupełnie innej historii.