Opinie czytelników
Podsumowanie:Sister Zero to mocny i pięknie napisany pamiętnik autorstwa Nance Van Winckel, który bada złożone relacje autorki z jej rodziną, szczególnie skupiając się na bolesnych tematach straty, uzależnienia i żałoby. Książka zestawia osobiste tragedie z szerszymi tematami miłości i życia, używając humoru i poetyckiego języka, aby zachować równowagę między smutkiem a nadzieją. Skutecznie zaprasza czytelników do konfrontacji z rzeczywistością ludzkich doświadczeń związanych ze stratą i radzeniem sobie z nią.
Zalety:Ten pamiętnik jest chwalony za mocne i dopracowane pisanie, surowe emocje i czarny humor. Wielu czytelników uznało go za fascynujący i wciągający, często czytając go za jednym razem. Zdolność autorki do uchwycenia złożonej dynamiki rodzinnej i jej użycie poetyckiego języka otrzymały pozytywne wzmianki. Książka została również doceniona za zdolność do wywoływania poczucia nadziei pomimo ciężkich tematów, dzięki czemu można ją odnieść do każdego, kto ma do czynienia z żałobą.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy uzależnienia i śmierci za ciężkie, co może początkowo zniechęcać. Niechronologiczna struktura, choć wciągająca, może nie spodobać się każdemu. Ponadto książka porusza głębokie tematy, które mogą być niepokojące dla niektórych czytelników.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Zawartość książki:
W Sister Zero kobieta, która nigdy nie chciała mieć dzieci, nagle zostaje matką swojego dziewięcioletniego siostrzeńca po tym, jak jej siostra popełnia samobójstwo w wieku 34 lat. Piętnaście lat później chłopiec również popełni samobójstwo i to w niemal identyczny sposób.
Narracja Sister Zero prowadzona jest za pomocą krótkich fragmentów prozy i wycinków „porad” od Mistera Eda (ze starego programu telewizyjnego), podczas gdy Nance Van Winckel ekshumuje wspólne dzieciństwo sióstr w poszukiwaniu pominiętych wskazówek, bada dokładność pamięci i wchodzi w interakcję z matką, która znika w późnym stadium Alzheimera.
W miarę jak szok wywołany tymi zgonami rozprzestrzenia się, książka rozwija się szybkimi pociągnięciami między trudnymi i delikatnymi, często wpatrując się w przerażający moment, a następnie przeskakując do przodu lub do tyłu w czasie do momentu cichego humoru.
Każdy rozdział zaczyna się od zmienionej strony z Oficjalnego Przewodnika po Targach Światowych w 1964 roku: kolaże Van Winckel wykonane jako świadectwo tego przełomowego wydarzenia w Nowym Jorku, kiedy siostry były dziećmi, kiedy zdała sobie sprawę, jak ogromny jest świat, jak bardzo inne kraje i kultury różniły się od jej własnej. Targi dotyczyły przyszłości, jej jasnych i szczęśliwych obietnic. Ona i jej nieżyjąca już siostra jechały na przejażdżce zwanej „tunelem do przyszłości”. Siostra była przerażona, nasza narratorka nie.
