Sirocco: Francuska dziewczyna dorasta w rozdartej wojną Algierii

Opinie czytelników

Wspomnienia Danielle Dahl „Sirocco” stanowią przejmującą i żywą relację z jej dzieciństwa w Algierii w latach 50. i 60. ubiegłego wieku, ukazując złożoność życia rodzinnego pośród algierskiej wojny o niepodległość. Narracja bada emocje związane ze stratą, miłością i wpływem wstrząsów politycznych na życie osobiste, podkreślając jednocześnie wyjątkową dynamikę rodzinną autorki.

Wielu recenzentów chwaliło liryczny styl pisania Dahl, żywe opisy oraz umiejętność przekazywania głębokich emocji i złożonej dynamiki rodzinnej. Pamiętnik oferuje unikalne spojrzenie na okres historyczny, który jest często pomijany, dzięki czemu jest pouczający i zrozumiały. Czytelnicy docenili równowagę humoru i smutku, a także samoświadomość autora i zdolność do wywoływania empatii.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tekst jest mniej dopracowany, niż im się podobał, sugerując, że przydałoby się go bardziej dopracować. Kilku recenzentów uznało, że choć historia była interesująca, to momentami z trudem utrzymywała ich uwagę. Inni wspomnieli, że przedstawienie relacji rodzinnych, zwłaszcza z ojcem, może być trudne do strawienia ze względu na jego surowość.

(na podstawie 32 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sirocco: A French Girl Comes of Age in War-Torn Algeria

Zawartość książki:

W dniu Wszystkich Świętych 1954 roku rozpoczyna się algierska wojna o niepodległość z Francją, która na zawsze zmienia życie dziesięcioletniej Nanny, jej rodziny i półtora miliona francuskich osadników. Arabscy rebelianci dokonują aktów terrorystycznych na ludności cywilnej, a nienawiść i rozlew krwi przenikają do życia Europejczyków i muzułmanów.

Bezpieczna podróż autobusem do miasta oznacza uważanie na zabłąkane koszyki z zakupami zawierające ukryte bomby. Jednodniowa wycieczka na plażę wymaga ochrony konwoju wojskowego. Ale życie toczy się dalej, a kochająca matka Nanny, psotne, ale dobroduszne rodzeństwo i życzliwi dziadkowie zapewniają mnóstwo przygód i humoru.

Nanna uwielbia swojego tatę, który dba o rodzinę i zapewnia jej bezpieczeństwo, ale dorastając, zaczyna rozumieć, że jest on również chwalipiętą z nieugiętymi poglądami na dobro i zło, który wierzy, że udział w nadzorowanej imprezie z chłopcami narazi na szwank cnotę dziewczyny. Nanna sprzeciwia się mu i zakochuje się, przygotowując tym samym grunt pod trwające starcie woli.

Gdy Nanna obserwuje, jak jej ukochany kraj rozdzierany jest przez terroryzm, smuci się z powodu Francuzów będących celem fellagha i Arabów, których zabijają, ponieważ są postrzegani jako pro-francuscy. Ostatecznie Nanna obserwuje w udręce, jak francuscy generałowie, zdradzeni przez De Gaulle'a, podejmują ostatnią walkę o francuską Algierię przed złożeniem broni.

W końcu rodzina Nanny, podobnie jak wszyscy inni francuscy osadnicy, musi wybrać między walizką a grobem.