Sir Thomas Browne: Opium czasu

Oryginalny tytuł:

Sir Thomas Browne: The Opium of Time

Zawartość książki:

W tej książce Gavin Francis pisze o rezonansie, jaki dla niego jako medyka miała lektura dzieł wczesnonowożytnego polimata Sir Thomasa Browne'a.

Sir Thomas Browne (1605-1682) był angielskim lekarzem, słowotwórcą i polimatem, który przyczynił się do powstania setek słów w języku angielskim (takich jak medical, electricity, migrant i computer). Po studiach medycznych w Montpellier, Padwie i Lejdzie, osiadł w Norwich, gdzie praktykował jako lekarz i napisał jedne z największych książek XVII wieku, wciąż czytane ze względu na ich przystępność i elokwencję.

W książce Sir Thomas Browne: The Opium of Time dr Gavin Francis analizuje dzieło Browne'a pod kątem różnych tematów: dwuznaczności, ciekawości, witalności, pobożności, pokory, mizoginii, mobilności i śmiertelności. Argumentuje, że dzieło straciło niewiele ze swojej mocy i mądrości, a nic ze swojego piękna. Religio Medici ("Religia lekarza") analizowała drażliwą kwestię wiary w Boga, który dla lekarza wydawał się obojętny na cierpienie. Pseudodoxia Epidemica ("Wulgarne błędy") dała upust swojej ciekawości i starała się obalić powszechne wówczas przekonania, takie jak to, że martwe zimorodki wskazują kierunek wiatru lub że kobieta może zajść w ciążę podczas wspólnej kąpieli z mężczyzną. Urne Buriall było medytacją Browne'a nad śmiertelnością, spowodowaną znalezieniem urn pogrzebowych, podczas gdy Museum Clausum ("Ukryte muzeum") przedstawia serię eksperymentów myślowych i kontrfaktycznych, takich jak to, jak historia mogłaby się potoczyć inaczej, gdyby Aleksander Wielki maszerował na zachód zamiast na wschód.

Gavin Francis czerpie z własnych doświadczeń jako dwudziestopierwszowieczny pisarz i lekarz, by odkryć, że choć od Browne'a dzieli go wiele stuleci, łączy ich fundamentalna ciekawość świata i ludzi.