Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzenci podkreślają obszerną i wciągającą biografię Sir Arthura Blissa, zwracając uwagę na jej znaczenie dla zrozumienia życia i muzyki tego niedocenianego angielskiego kompozytora. Autor pisze w porywającym stylu, sprawiając, że książkę trudno odłożyć, choć rodzi ona pytania o znaczenie muzyki Blissa w dzisiejszych czasach.
Zalety:Biografia jest dobrze napisana i wciągająca, dzięki czemu trudno ją odłożyć. Zapewnia cenny wgląd w życie i muzykę Sir Arthura Blissa i jest uważana za niezbędną lekturę dla osób zainteresowanych kompozytorem. Odnosi się do znaczenia i wkładu Blissa w muzykę.
Wady:Wspomniano o lekkim żalu z powodu braku wydania w twardej oprawie. Ponadto biografia porusza wyzwanie, dlaczego muzyka Blissa może nie rezonować z publicznością tak bardzo w dzisiejszych czasach.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Arthur Bliss (1891-1975) był jednym z najważniejszych brytyjskich muzyków swojej epoki. Urodzony w rodzinie, w której muzyka odgrywała bardzo ważną rolę, jego talent pojawił się wcześnie.
Służył z wyróżnieniem w Wielkiej Wojnie, podczas której został ranny i zagazowany. Po wojnie rozpalił muzyczny świat ultranowoczesnymi utworami, zyskując sobie przydomek enfant terrible i prowadząc do swojego pierwszego dużego dzieła, Symfonii Kolorystycznej. Jego podwójne amerykańsko-brytyjskie pochodzenie doprowadziło do bliskich związków z USA i małżeństwa z Amerykanką, Trudy Hoffman, która stała się ostoją jego życia.
Wkrótce stał się najczęściej wykonywanym brytyjskim kompozytorem za granicą, a jego portfolio dzieł obejmowało balet, film (Things to Come H. G.
Wellsa pozostaje jedną z najlepszych partytur filmowych), operę, utwory orkiestrowe, kameralne, chóralne i pieśni. Był dyplomatą, co zostało docenione w wielu nominacjach od rządu do podróży z wykorzystaniem muzyki jako miękkiej siły, zwłaszcza do Rosji w 1956 roku. Służył jako dyrektor muzyczny w BBC w latach 1942-4, został pasowany na rycerza, a wkrótce potem mianowany Mistrzem Muzyki Królowej.
Bliss był postacią prywatną, która stwierdziła, że jedynym sposobem na poznanie go jest jego muzyka. Paul Spicer traktuje to jako punkt wyjścia dla tej pionierskiej biografii, która podkreśla aktualne znaczenie pełnej ponownej oceny muzyki tego ważnego kompozytora.
