Silurid

Opinie czytelników

Książka „Silurid” oferuje ekscytującą mieszankę akcji i elementów fabularnych, eksplorując tematy ingerencji człowieka w naturę. Cierpi jednak na problemy z tempem akcji i niespójnym rozwojem postaci, co prowadzi do mieszanych reakcji czytelników na jej ogólne wykonanie.

Czytelnicy docenili wciągające sekwencje akcji, unikalne stworzenia i zabawną fabułę, która sprawiła, że chcieli czytać do końca. Niektórzy uznali styl pisania i tempo za przyjemne, co doprowadziło do przeczytania całości za jednym posiedzeniem. Pomysłowe założenie i kilka dobrze rozwiniętych scen przyczyniły się do atrakcyjności tego tytułu, szczególnie dla fanów filmów o stworach.

Wielu recenzentów zwróciło uwagę na problemy z tempem, opisując fragmenty książki jako powolne lub chaotyczne, przez co trudno było utrzymać zaangażowanie. Rozwój postaci był często krytykowany jako pozbawiony głębi, a niektórzy uważali, że nauka i logika w tej historii są wątpliwe lub mylące. Niektórzy czytelnicy uważali, że książka przeciąga się dłużej niż to konieczne, a zakończenie nie rozwiązuje fabuły w satysfakcjonujący sposób.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Na naszej planecie żyje ponad 2000 gatunków ryb z rodziny Siluridae, z których wiele posiada unikalne mechanizmy obronne.

Mają nieprzeniknione pancerze, mogą chodzić po lądzie, oddychać powietrzem jak ludzie, brutalnie porażać prądem i dźgać swoje ofiary śmiercionośnymi jadowitymi kolcami. W tej ekscytującej powieści grozy Vernon Murdock, młody idealistyczny biolog morski, dokonuje niesamowitego przełomu, mając wielką nadzieję na zakończenie głodu na świecie na resztę wieczności, kiedy hoduje gatunek hybrydowy gwarantujący znacznie więcej jedzenia na stole obiadowym.

Jedyny problem polega na tym, że wyczerpanie i obsesja na punkcie stworzenia idealnej ryby zakłóciły osąd Vernona, przez co pozwolił, by jego eksperyment wymknął mu się spod kontroli - teraz jego skrzyżowane potwory lewiatan uciekły i nie mają zamiaru pozostać na dnie łańcucha pokarmowego...