Strong Governments, Precarious Workers: Labor Market Policy in the Era of Liberalization
Dlaczego niektóre europejskie państwa opiekuńcze chronią bezrobotnych i nieodpowiednio zatrudnionych pracowników ("outsiderów") przed niepewnością gospodarczą lepiej niż inne? Badanie Philipa Rathgeba dotyczące zmian polityki rynku pracy w trzech nieco podobnych małych państwach - Austrii, Danii i Szwecji - bada to fundamentalne pytanie. Robi to, badając podział władzy między związkami zawodowymi a partiami politycznymi, próbując połączyć te dwie linie badań - związki zawodowe i politykę partyjną - które, z kilkoma wyjątkami, rozwijały się bez wzajemnej wymiany.
Integracyjne związki zawodowe mają wysoką polityczną stawkę w ochronie osób z zewnątrz, ponieważ włączają pracowników zagrożonych bezrobociem do swojej reprezentacji. Jednak wpływ preferencji związków zawodowych zmniejszył się z czasem, wraz z przesunięciem równowagi sił klasowych z pracy na kapitał w całym świecie zachodnim. W związku z tym rządy krajowe przedkładają elastyczność pracodawców nad ochronę socjalną osób z zewnątrz.
W rezultacie zorganizowana siła robocza może chronić osoby z zewnątrz tylko wtedy, gdy rządy są zależne od zgody związków zawodowych na skuteczną mobilizację konsensusu. Z drugiej strony, gdy rządy mają zjednoczoną większość mandatów, są wystarczająco silne, aby wykluczyć związki zawodowe.
Silne rządy, niepewni pracownicy kwestionuje zdolność wyborczą rządów krajowych - a tym samym partii politycznych - do reagowania na potrzeby społeczne coraz liczniejszej grupy niepewnych pracowników. Ostatecznie Rathgeb dochodzi do wniosku, że im słabszy rząd, tym większa zdolność zorganizowanej siły roboczej do zwiększenia ochrony socjalnej pracowników w niepewnej sytuacji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)