Silent Voices: Autyzm z perspektywy matki i nauczyciela

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Silent Voices: A Mother's & Teacher's perspective of Autism

Zawartość książki:

Perspektywa matki i wychowawców wychowujących dziecko z autyzmem oraz dziecko, które jest uzdolnione i utalentowane. Codzienna i coroczna walka była czasami irytująca, ale także satysfakcjonująca.

Matki, ojcowie i wszyscy pedagodzy, którzy chcą zagłębić się w świat autyzmu i którzy potrafią to podkreślić, będą czerpać przyjemność z czytania i uczenia się z doświadczeń tej matki i pedagoga. Suzann ogromnie rozwija się w swojej karierze i doświadczeniach domowych, gdy wskakuje w skomplikowane techniki edukacji specjalnej, które sprawdziły się w przypadku jej syna i jej rodziny. Jej syn Wil jest tak nietypowy, a jednocześnie bardzo typowy w swoim dorosłym świecie.

On i jego siostra Morgan są zdecydowanie sklepami z sukcesami, aby zachęcić rodziców i wychowawców dzieci z autyzmem.

Suzann wnosi unikalne, ale typowe doświadczenia, przez które często przechodzą rodzice dzieci ze specjalnymi potrzebami. Jej chrześcijańska wiara i wartości prześwitują, gdy walczy o kontynuowanie normalnego życia rodzinnego na tyle, na ile to możliwe.

Dzięki Jezusowi, jej najlepszemu przyjacielowi w całej tej sytuacji, widzi, jak tragedia powoli zamienia się w małe kroki i wielkie sukcesy. Trzymaj się mocno, ponieważ Suzann dzieli się intymnymi szczegółami swojej podróży. Mam nadzieję, że będziesz się śmiać i płakać i nauczysz się pokładać zaufanie w Jezusie przez to wszystko! Moja wiara w Chrystusa inspiruje mnie i moją wiarę w to, że nie należy nakładać ograniczeń na nasze dzieci, gdy rosną i rozwijają się.

Chciałem podzielić się tym, jak trudno jest poruszać się po systemie edukacji i podzielić się moją historią, aby pokazać rodzicom, jak zapewnić najlepsze możliwe wsparcie edukacyjne i emocjonalne w ich wyjątkowej sytuacji. Na początku lat dziewięćdziesiątych zmagałem się ze znalezieniem wsparcia, którego potrzebowałem, teraz wydaje się, że jest znacznie lepiej, ale zawsze trzeba się tym zająć z każdą rodziną. Otrzymuję wiele radości, wiedząc, że zaufałem Jezusowi i zrobiłem absolutnie wszystko, co mogłem jako rodzic.

Wszystko, co możemy zrobić, to mieć nadzieję, zachęcać i pomagać komuś, kto rozpaczliwie potrzebuje tej pomocy, tak jak ja wiele lat temu.