Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Lacan postulował, że nie ma stylu retrakcyjnego, w którym nieświadomość nie obfitowałaby i że mowa bez słów definiuje istotę psychoanalizy.
W strzałkowym przekroju od wczesnych przypadków freudowskich do późniejszych opracowań Lacana, książka ta analizuje, w jaki sposób w sytuacji analitycznej strategie retrakcyjne nadają ciszy żywą elokwencję. Filozofie, w których otwiera się Lacanowska zwięzłość, są tutaj rozeznane, wyjaśniając znaczenie ciszy w technice psychoanalitycznej i w korpusie metapsychologicznym, aby wykazać, że retrique nieświadomości może być w pełni wdrożona tylko w klinice ciszy.