Siła i wolność: Czarni abolicjoniści i polityka przemocy

Opinie czytelników

Recenzje książki dr Kellie Carter Jackson podkreślają jej znaczący wkład w zrozumienie roli osób czarnoskórych w zniesieniu niewolnictwa, podkreślając ich aktywną sprawczość i wpływ. Czytelnicy chwalą książkę za dogłębne badania, wciągający styl pisania i wzmocnienie pozycji, jaką oferuje w opowiadaniu kluczowej części historii, często pomijanej w tradycyjnych narracjach. Jednak kilku krytyków twierdzi, że treść nie jest całkowicie nowa lub przełomowa, sugerując, że powtarza istniejące tematy w innych pracach.

⬤ Oferuje świeże spojrzenie na rolę czarnoskórych mężczyzn i kobiet w abolicji.
⬤ Dobrze zbadana i pouczająca, dzięki czemu złożona historia jest przystępna.
⬤ Wciągający styl pisania, który utrzymuje zainteresowanie czytelników.
⬤ Wzmacniająca i podnosząca na duchu, szczególnie istotna we współczesnych dyskusjach na temat rasy i aktywizmu.
⬤ Polecana zarówno dla odbiorców akademickich, jak i ogólnych, podkreślając konieczność zrozumienia tej historii.

⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że książka nie dostarczyła nowych informacji i była powtórzeniem istniejących narracji historycznych.
⬤ Kilku krytyków wspomniało, że brakuje jej przełomowych spostrzeżeń w porównaniu z pracami innych historyków.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Force and Freedom: Black Abolitionists and the Politics of Violence

Zawartość książki:

Od swoich początków w latach pięćdziesiątych XIX wieku, kierowany przez białych amerykański ruch abolicjonistyczny przestrzegał zasad moralnej perswazji i oporu bez użycia przemocy, zarówno jako doktryny religijnej, jak i strategii politycznej.

Jednak w latach pięćdziesiątych XIX wieku populacja zniewolonych Amerykanów gwałtownie wzrosła, a wysiłki legislacyjne, takie jak ustawa o zbiegłych niewolnikach i orzeczenie Sądu Najwyższego z 1857 roku w sprawie Dred Scott, skutecznie unieważniły wszelkie prawa czarnych Amerykanów jako niewolników lub wolnych ludzi. W miarę pogarszania się warunków dla Afroamerykanów, czarni przywódcy abolicjonistyczni przyjęli przemoc jako jedyny sposób na zaszokowanie mieszkańców Północy z ich apatii i wywołanie wojny antyniewolniczej.

W książce "Siła i wolność" Kellie Carter Jackson przedstawia pierwszą historyczną analizę skupiającą się wyłącznie na taktycznym użyciu przemocy wśród czarnoskórych aktywistów z czasów antebellum. Poprzez porywające przemówienia publiczne, rozkwit czarnej prasy i tworzenie grup milicji, czarni przywódcy abolicjonistyczni zmobilizowali swoje społeczności, zmusili do działania na szczeblu krajowym i przyciągnęli międzynarodową uwagę. Czerpiąc z precedensu i patosu rewolucji amerykańskiej i haitańskiej, afroamerykańscy abolicjoniści używali przemocy jako języka politycznego i środka prowokowania zmian społecznych.

Poprzez taktyczną przemoc, argumentuje Carter Jackson, czarni przywódcy abolicjonistyczni osiągnęli to, czego biali abolicjoniści bez przemocy nie mogli: stworzenie warunków, które wymusiły wojnę secesyjną. Siła i wolność zabiera czytelników poza honorową politykę moralnej perswazji i romantyzm Kolei Podziemnej, do eksploracji bolesnych decyzji, strategii i działań czarnych abolicjonistów, którzy, choć pozbawieni oficjalnego głosu politycznego, byli jednak odpowiedzialni za zainicjowanie monumentalnych zmian społecznych i politycznych.