SIKH SOLDIERGallantry Awards
Po dedykacji dla Sikhów, wprowadzenie przedstawia pewne tło dla rodzajów przyznawanych odznaczeń, a następnie wyjaśnia pochodzenie Nishan Sahib, świętej flagi wiary Sikhów i Khanda, która jest symbolem widocznym na wszystkich flagach Sikhów. Na następnej stronie wymieniono indyjskie stopnie wojskowe i ich brytyjskie odpowiedniki.
Pozostała część książki prowadzi czytelnika przez różne odznaczenia za waleczność, zaczynając od najwyższego odznaczenia - Krzyża Wiktorii, a kończąc na indyjskim odznaczeniu za waleczność Shaurya Chakra. Indyjski Order Zasługi był najwyższym odznaczeniem za waleczność dostępnym dla indyjskich żołnierzy w latach 1837-1911, po czym uprawnienia do Krzyża Wiktorii zostały rozszerzone na indyjskich oficerów i mężczyzn. Indyjski Order Zasługi został usunięty, gdy Indie uzyskały niepodległość w 1947 r., a kiedy stały się Republiką w 1950 r., ustanowiły własne odznaczenia za waleczność - najwyższym z nich jest Param Vir Chakra.
Krzyż Wiktorii (Victoria Cross, VC) jest najwyższym wyróżnieniem za męstwo "w obliczu wroga", a na kolejnych stronach książki oddano hołd pięciu sikhijskim żołnierzom, którzy otrzymali to prestiżowe odznaczenie.
Nand Singh był jedynym indyjskim żołnierzem, który otrzymał zarówno Krzyż Wiktorii, jak i Mahavir Chakra (MVC), który jest drugim najwyższym odznaczeniem wojskowym za męstwo w Indiach. Sepoy Ishar Singh zdobył wyjątkowy Krzyż Wiktorii w czasie pokoju w 1922 roku za swoją waleczność i oddanie obowiązkom.
Autor, Narindar Singh Dhesi, poświęcił stronę każdemu z pięciu odważnych mężczyzn i graficznie opisał bitwę, w której każdy z nich walczył oraz okoliczności, które przyniosły im Krzyż Wiktorii. Żmudne badania Narindara pozwoliły mu skatalogować Sikhów, którzy zostali odznaczeni medalami za waleczność i dostarcza pouczających opisów odpowiednich bitew. Szczególną uwagę poświęcono bitwie pod Saragarhi.
Bitwa ta miała miejsce we wrześniu 1897 roku, kiedy to 21 mężczyzn z 36 pułku Sikhów oddało życie w poświęceniu dla swoich obowiązków. Zgodnie z tradycją indyjskiej armii, walczyli oni raczej na śmierć niż się poddali. Bitwa pod Saragarhi jest jedną z ośmiu historii zbiorowej odwagi opublikowanych przez UNESCO i została wymieniona jako jedno z pięciu najważniejszych wydarzeń tego rodzaju na świecie.
Tych kilku mężczyzn z 36TH Sikhs zginęło podczas dzielnej obrony posterunku sygnalizacyjnego w Saragarhi przed powtarzającym się atakiem około 11 000 współplemieńców. Każdy żołnierz z tej epickiej bitwy został pośmiertnie odznaczony Indyjskim Orderem Zasługi.
Fakt, że każdy członek tego oddziału zdobył odznaczenia za waleczność w jednej akcji, czyni tę akcję wyjątkową w annałach indyjskiej historii wojskowości. Książka będzie bardzo interesująca i przydatna dla tych, którzy chcą poszerzyć swoją wiedzę na temat tej szczególnej części historii wojskowości.
