Siergiej Rachmaninow: całe życie w muzyce

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem listów Rachmaninowa wraz z komentarzami, zapewniając dogłębny wgląd w jego życie jako kompozytora i pianisty. Chociaż jest chwalona za swoją strukturę i szczegółową eksplorację, niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje jej ciągłej narracji i nadmiernie polega na osobistej korespondencji.

Sprytnie skonstruowana biografia, która oferuje szczery wgląd w życie Rachmaninowa poprzez listy. Jest dobrze napisana, wciągająca i zapewnia szczegółowy kontekst o Rachmaninowie jako kompozytorze, pianiście i osobie. Włączenie krytyki i osobistych anegdot wzbogaca narrację i jest uważane za niezbędne dla osób zainteresowanych muzyką Rachmaninowa.

Format nie jest tradycyjny; zawiera wiele listów i osobistej korespondencji, co niektórzy czytelnicy uznali za rozpraszające i niespójne. Krytycy zwracają uwagę na brak analizy i ciągłości, co sprawia, że czasami trudno jest nadążyć. Niektórzy uważali, że książka nie odnosi się odpowiednio do talentu muzycznego Rachmaninowa lub procesu twórczego.

(na podstawie 43 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sergei Rachmaninoff: A Lifetime In Music

Zawartość książki:

Sergei Rachmaninoff A Lifetime in MusicSergei Bertensson i Jay Leyda, z pomocą Sophii SatinyZ nowym wstępem Davida ButleraCannataNiezbędny i urzekający dokument, teraz z powrotem w druku.

Przez całą swoją karierę kompozytora, dyrygenta i pianisty, Siergiej Rachmaninow (1873-1943) był bardzo prywatną osobą. Kiedy w 1956 roku ukazała się biografia autorstwa Bertenssona i Leydy, uchyliła ona rąbka tajemnicy z kilku obszarów życia Rachmaninowa, w szczególności dotyczących genezy jego kompozycji i tego, jak wpłynął na niego ich krytyczny odbiór.

Autorzy skonsultowali się z wieloma osobami, które znały Rachmaninowa, pracowały z nim i korespondowały z nim. Nawet przy dostępności takich źródeł i pełnym dostępie do Archiwum Rachmaninowa w Bibliotece Kongresu, Bertensson, Leyda i byli niestrudzeni w poszukiwaniu prywatnych dokumentów, zwłaszcza korespondencji. Cudownie wciągający produkt ich pracy po mistrzowsku włącza pierwotne materiały do narracji. Niemal pół wieku po ukazaniu się, tom ten pozostaje niezbędną lekturą.

Siergiej Bertensson, który znał Rachmaninowa, opublikował inne prace na temat muzyki i filmu, często z naciskiem na dokument.

Jay Leyda pisał obszernie o rosyjskiej muzyce i filmie, a także o literaturze amerykańskiej.

David Butler Cannata jest profesorem muzyki w Boyer College of Music na Temple University.

Sophia Satina była szwagierką i kuzynką Rachmaninowa.

Russian Music Studies - Malcolm Hamrick Brown, redaktor założyciel.