Sielanki królewskie

Opinie czytelników

„Idylls of the King” Tennysona to liryczna opowieść o legendach arturiańskich, przepełniona wątkami rycerskimi, zawiłościami moralnymi i niemal tragiczną wielkością. Książka wyróżnia się poetycką jakością i głębią portretowania postaci. Niektórzy czytelnicy zwrócili jednak uwagę na niedociągnięcia w niektórych wydaniach, szczególnie w zakresie formatowania i prezentacji.

Poezja jest pięknie wykonana, z silnym emocjonalnym rezonansem i wciągającą narracją. Tennyson skutecznie uczłowiecza postacie z legendy arturiańskiej, łącząc średniowieczny romans ze współczesną wrażliwością. Włączenie notatek i miejsca na osobiste refleksje w niektórych wydaniach zwiększa wrażenia z czytania dla fanów. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona uważana za ważne dzieło literatury wiktoriańskiej, które zasługuje na studiowanie.

Niektóre wydania książki cierpią z powodu słabego formatowania i czytelności, zwłaszcza w formatach cyfrowych. Ponadto język, odzwierciedlający starsze angielskie style, może nie spodobać się wszystkim współczesnym czytelnikom. Istnieją również doniesienia o problemach z otrzymanymi wydaniami, takimi jak zamiany w formacie książki, które nie spełniają oczekiwań.

(na podstawie 64 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Idylls of the King

Zawartość książki:

„Idylls of the King” to zbiór dwunastu poematów narracyjnych autorstwa Alfreda Tennysona, opublikowanych po raz pierwszy w 1859 roku. Wiersze oparte są na legendzie o królu Arturze i jego rycerzach Okrągłego Stołu.

Dzieło Tennysona to opowieść o legendzie arturiańskiej, skupiająca się na tematach miłości, lojalności i odwagi. Wiersze napisane są w różnych stylach, od lirycznych po epickie, i są wypełnione żywymi obrazami i silnymi emocjami. Dzieło Tennysona jest uważane za jedno z największych dzieł literatury wiktoriańskiej i od czasu jego publikacji było inspiracją dla wielu autorów i poetów.

Alfred Tennyson (1809 - 1892) był angielskim poetą, który był Poetą Laureatem Wielkiej Brytanii i Irlandii przez większość panowania królowej Wiktorii. Najbardziej znany jest z takich dzieł jak „The Lady of Shalott” (1832), „Ulysses” (1842) i „In Memoriam A.

H. H.” (1850).