Niniejsza praca bada dwie cywilne osady wiejskie w głębi lądu CCAA (Kolonia) w prowincji Germania inferior. Oba miejsca funkcjonowały jako rzymska villa rustica i zostały przebadane wykopaliskowo na początku lat 80.
ubiegłego wieku, zanim rozpoczęto tu wydobycie powierzchniowe. Podczas wykopalisk odkryto tysiące znalezisk (ceramika, szkło, metal, kamień i materiały organiczne) oraz szereg obiektów. Osady były różnej wielkości, ale ich rozwój historyczny i sytuacja ekonomiczna są porównywalne.
Wille zostały założone w połowie pierwszego wieku naszej ery.
W początkowej fazie mieszkańcy mieli zarówno zromanizowane, jak i rodzime korzenie. Do budowy domów używali wyłącznie drewna, a później okazjonalnie kamiennych fundamentów, szkieletu i cegieł.
Wille osiągnęły swój główny okres wpływów od II do początku III wieku naszej ery. W drugiej połowie III wieku osadnictwo zostało przerwane, a koniec villae rusticae można datować na IV wiek naszej ery. Podczas tej fazy - kiedy znacząca produkcja rolna ustała - oba miejsca były wykorzystywane do produkcji metali (prawdopodobnie żelaza).
W tym czasie ludzie ponownie mieszkali w drewnianych domach, które znajdowały się wśród ruin rzymskich budynków. Po zakończeniu IV wieku miejsca te zostały opuszczone. Dowody archeologiczne przedstawione w niniejszym opracowaniu, w połączeniu z analizami naukowymi, umożliwiają ogólną rekonstrukcję rzymskiego krajobrazu kulturowego w pierwszych czterech wiekach po Chrystusie.