Oryginalny tytuł:
Seventy Years of Industrial Policy and Promotion in India: 1947-48 to 2016-17
Zawartość książki:
Środowisko przemysłowe w Indiach w latach 1947-1980 charakteryzowało się silnym scentralizowanym planowaniem, rządową własnością podstawowych i kluczowych gałęzi przemysłu, nadmierną regulacją i kontrolą prywatnych przedsiębiorstw, protekcjonizmem handlowym - poprzez bariery taryfowe i pozataryfowe - oraz ostrożnym i selektywnym podejściem do kapitału zagranicznego. Był to system kontyngentów, zezwoleń i licencji kierowany i kontrolowany przez biurokrację wyszkoloną w stylu kolonialnym.
Poziom ochrony oferowany indyjskiemu przemysłowi, poprzez jakościowe ograniczenia importu i cła, był nieracjonalnie wysoki, co prowadziło do wysokich kosztów produkcji i niewystarczającej dynamiki technologicznej. Ta tak zwana zorientowana do wewnątrz, importowo-substytucyjna strategia rozwoju gospodarczego zaczęła być powszechnie kwestionowana na początku lat 80-tych. Decydenci polityczni zdali sobie sprawę z wad tej strategii, która hamowała konkurencyjność i wydajność oraz powodowała znacznie niższe tempo wzrostu niż oczekiwano.
Postęp w kierunku liberalizacji gospodarczej nastąpił w 1985 r., kiedy rząd ogłosił szereg środków mających na celu deregulację i liberalizację przemysłu. Po tych środkach, opisanych jako Nowa Polityka Gospodarcza, nastąpiły drastyczne zmiany wprowadzone przez rząd w oświadczeniu o polityce przemysłowej z 1991 roku.
W wyniku reform gospodarczych z ostatnich 25 lat Indie są obecnie jedną z najszybciej rozwijających się gospodarek na świecie. Książka ta śledzi rozwój w różnych dziedzinach industrializacji w Indiach w okresie po uzyskaniu niepodległości. Zawiera również analizę kluczowych reform podjętych po 1991 r.
w celu uczynienia indyjskiego przemysłu konkurencyjnym na arenie międzynarodowej, a także analizę bieżących kwestii związanych z tym kluczowym sektorem indyjskiej gospodarki. Przedmiot: Biznes i ekonomia, Studia nad Indiami, Historia gospodarcza, Handel)
