Opinie czytelników
Podsumowanie:Poezja McGratha jest znana ze swoich ekspansywnych i wyzwalających cech, oferując bogate obrazy i świeże spojrzenie na codzienne doświadczenia. Czytelnicy uważają jego głos za autentyczny i angażujący, zdolny do rzucania wyzwań myśleniu i wywoływania głębokich emocji. Podczas gdy niektóre części wkraczają na konwencjonalne terytorium, wielu docenia płynność i otwartą naturę jego pracy.
Zalety:⬤ Ekspansywna i wyzwalająca poezja, która dostarcza różnorodnych poglądów i wrażeń na temat świata.
⬤ Urzekające obrazy, które przekształcają codzienne doświadczenia w niezwykłe refleksje.
⬤ Autentyczny i szczery głos, który łączy się z czytelnikami.
⬤ Podważa konwencjonalne myślenie i zachęca do nowych perspektyw.
⬤ Odwołuje się zarówno do entuzjastów poezji, jak i sceptyków, oferując wyjątkowe doświadczenie czytelnicze.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że część książki odbiega od konwencjonalnej poezji.
⬤ Kilka wierszy może wymagać głębszego zaangażowania lub kontemplacji, aby w pełni docenić tematy i niuanse.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Seven Notebooks: Poems
Zawartość książki:
Mrówka do gwiazd.
Albo gwiazdy do mrówki - co jest.
Bardziej nieistotne?
Weekendowi narciarze wodni--.
Niegrzecznie nazywać ich idiotami.
Tak, ale fakty są faktami.
Hałas ptaków morskich.
Gdy słońce zachodzi, spoglądam w górę.
I minęło dziesięć lat.”
-z „Dawn Notebook”.
Taki jest rozległy teren Siedmiu notatników: świat widziany, poznawany, wyobrażany i śniony; nasze życie odczuwane, myślane, pożądane i przeżywane. Te siedem poetyckich sekwencji, napisanych w różnych formach, od haiku po prozę, i głosem, który waha się od inkantacji do deadpan, oferuje różnorodne refleksje na temat języka i poezji, czasu i świadomości, cywilizacji i sztuki - nie mówiąc już o biurokratach, deskach surfingowych i niebieskich margaritach. Podsumowując, Siedem zeszytów składa się na sezonową relację z roku z życia narratora, od wiosny w Chicago, przez lato na Jersey Shore, po zimę w Miami Beach. Nie jest to powieść wierszem, nie jest to poetycki dziennik, ale liryczna kronika, ta całkowicie wyjątkowa książka odzyskuje terytorium dawno opuszczone przez amerykańską poezję, charakterystyczną ambicję Campbella McGratha, jednego z najbardziej uhonorowanych, przystępnych i humanistycznie zaangażowanych pisarzy naszych czasów.
