Siedem podstawowych fabuł: Dlaczego opowiadamy historie

Opinie czytelników

Książka Christophera Bookera bada teorię, że wszystkie historie można podzielić na siedem podstawowych wątków i ma na celu wyjaśnienie struktury opowiadania historii w oparciu o psychologię jungowską. Podczas gdy wielu recenzentów chwali książkę za jej wnikliwość i głębię, szczególnie w pierwszej połowie, zwracają oni również uwagę na jej nadmierną długość i powtarzalność jako istotne wady.

⬤ Wszechstronne spojrzenie na opowiadanie historii i struktury mitologiczne.
⬤ Szczegółowa analiza archetypów literackich i ich zastosowania w różnych gatunkach.
⬤ Wciągająca zarówno dla pisarzy, jak i czytelników, dostarczająca narzędzi i ram do zrozumienia konstrukcji narracji.
⬤ Przejrzysty i przemyślany język, dzięki któremu złożone idee stają się przystępne.
⬤ Cenna dla nauczycieli, pisarzy i osób zainteresowanych teorią literatury.

⬤ Książka jest zbyt długa (ponad 700 stron), co prowadzi do potencjalnego zmęczenia czytelnika.
⬤ Powtarzająca się treść i redundancja, szczególnie w wyjaśnieniach tych samych pojęć.
⬤ Niektórzy uważają, że późniejsze sekcje tracą na ostrości i stają się mniej miarodajne.
⬤ Napisana w gęstym formacie, który może być trudny do strawienia dla niektórych czytelników.

(na podstawie 180 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Seven Basic Plots: Why We Tell Stories

Zawartość książki:

Ta niezwykła i monumentalna książka wreszcie dostarcza wyczerpującej odpowiedzi na odwieczną zagadkę, czy na świecie istnieje tylko niewielka liczba „podstawowych opowieści”. Korzystając z bogactwa przykładów, od starożytnych mitów i opowieści ludowych, przez sztuki i powieści wielkiej literatury, po popularne filmy i telewizyjne opery mydlane, pokazuje, że istnieje siedem archetypowych tematów, które powtarzają się w każdym rodzaju opowiadania historii.

Jest to jednak tylko wstęp do zbadania, w jaki sposób i dlaczego jesteśmy „zaprogramowani”, aby wyobrażać sobie historie w ten sposób i jak odnoszą się one do najgłębszych wzorców ludzkiej psychologii. Opierając się na szerokiej gamie przykładów, od Prousta po kryminały, od markiza de Sade po E. T., Christopher Booker prowadzi nas przez niezwykłe zmiany w naturze opowiadania historii w ciągu ostatnich 200 lat i dlaczego tak wiele historii „straciło wątek”, tracąc kontakt z ich podstawowym archetypowym celem.

Booker analizuje, dlaczego ewolucja dała nam potrzebę opowiadania historii i ilustruje, w jaki sposób opowiadanie historii dostarczyło wyjątkowo odkrywczego zwierciadła psychologicznego rozwoju ludzkości w ciągu ostatnich 5000 lat. Ta przełomowa książka otwiera w zupełnie nowy sposób nasze zrozumienie prawdziwego celu, jaki opowiadanie historii odgrywa w naszym życiu i będzie tematem rozmów przez wiele lat.