Shigeko Kubota: Płynna rzeczywistość

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Shigeko Kubota: Liquid Reality

Zawartość książki:

Pouczające wprowadzenie do wizjonerskiej postaci w historii sztuki wideo i rzeźby wideo.

Opublikowana w związku z wystawą w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Shigeko Kubota: Liquid Reality rzuca nowe światło na wielowarstwową praktykę Shigeko Kuboty (1937-2015), która przełamała nowy grunt swoimi nieustraszonymi rzeźbami wideo łączącymi „energię elektronów” z surowymi materiałami, takimi jak sklejka, blacha, lustra i naturalny żywioł wody. Będąc w czołówce pokolenia artystów, których do rodzącego się medium wideo przyciągnęła wolność od precedensów, Kubota porównała nowo dostępną przenośną technologię wideo do „nowego pędzla”. Wykorzystała wczesne narzędzia do przetwarzania obrazu, aby stworzyć nieziemskie portrety i krajobrazy, które eksplorowały zarówno osobiste, jak i artystyczne podróże.

Eseje kuratorki Erici Papernik-Shimizu i badaczki Glorii Sutton zapewniają dogłębne spojrzenie na wybór kluczowych rzeźb wideo Kuboty od wczesnych lat 70. do połowy lat 80., które zmieniły się z jej serii Duchampiana na pierwszy plan natury jako sposób badania jej medium, świata i jej miejsca w nim. Ta bogato ilustrowana publikacja dodatkowo kontekstualizuje twórczość artystki poprzez jej pisma i rysunki, a także archiwalne efemerydy. Patrząc przez pryzmat dzisiejszego cyfrowo połączonego świata, odkrywcze rzeźby Kuboty nadal zadziwiają oszczędnością środków i poetyckim zestawieniem tego, co organiczne i elektroniczne.

Shigeko Kubota (1937-2015) była kluczową postacią ruchu Fluxus, zanim na początku lat 70. rozpoczęła trwającą cztery dekady karierę artystki wideo. Stała się pionierką w dziedzinie rzeźby wideo, pracując wspólnie nad obudową monitorów wideo w formy wolumetryczne. W ten sposób uwolniła wideo od ograniczeń „pudełka telewizyjnego” i zbadała naturę jako metaforę technologii wideo. Równolegle pełniła funkcję kuratora wideo w Anthology Film Archives w latach 1974-1983 i ułatwiała krytyczną wymianę między artystami wideo w Nowym Jorku i Tokio.