Shane

Opinie czytelników

Książka „Shane” autorstwa Jacka Schaefera to klasyczna powieść westernowa, która opowiada historię tajemniczego rewolwerowca, który staje się częścią wiejskiej rodziny, widzianej oczami młodego chłopca. Recenzje podkreślają wciągającą narrację, mocne charakterystyki i głębię emocjonalną, ale także wskazują na kwestie związane z przestarzałymi rolami płciowymi i niewrażliwością rasową.

Pięknie napisana, wciągająca historia z głębokim rozwojem postaci. Angażuje czytelników emocjonalnie i oferuje mieszankę nostalgii, akcji i moralnej złożoności. Wielu czytelników uznało ją za inspirującą i wzruszającą, ciesząc się perspektywą młodego chłopca oraz tematami bohaterstwa i rodziny.

Zawiera przestarzałe role płciowe i został skrytykowany za brak wrażliwości rasowej, szczególnie w przedstawieniu rdzennych Amerykanów. Niektórzy czytelnicy zauważyli nadmierną poetycką prozę i stwierdzili, że historia jest prostsza w porównaniu z adaptacją filmową.

(na podstawie 395 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Ten klasyczny western to głęboko poruszająca opowieść o wpływie wyjątkowej postaci na życie pewnego chłopca.

Życie rodziny Starrettów zmienia się na zawsze, gdy mężczyzna o imieniu Shane przybywa na ich farmę.

Młody Bob Starrett jest oczarowany tym stoickim nieznajomym, który wnosi nową energię do jego rodziny. Shane zostaje parobkiem, ale jego przeszłość pozostaje tajemnicą. Wielu mieszkańców małej doliny Wyoming jest podejrzliwych wobec Shane'a i daje do zrozumienia, że nie jest on mile widziany.

Ale choć Shane może wydawać się niebezpieczny, jest zagorzałym przyjacielem Starrettów - a kiedy potężny sąsiedni ranczer próbuje wypędzić ich z zagrody, Shane zostaje wplątany w śmiertelną waśń.

Jeśli przeczytasz tylko jeden western w swoim życiu, to właśnie ten. (Roland Smith, autor powieści przygodowych Peak Marcello)

Leżałem w łóżku, myśląc o naszym gościu na pryczy w stodole. Nie wydawało się możliwe, by był to ten sam człowiek, którego ujrzałem po raz pierwszy, surowego i lodowatego w swej mrocznej samotności, jadącego naszą drogą. Coś w ojcu, coś nie ze słów czy czynów, ale z istoty ludzkiego ducha, dotarło do niego i przemówiło, a on odpowiedział na to i otworzył przed nami część siebie. Czasami był odległy i nieosiągalny, nawet gdy był tuż obok.