Sfrustrowane aspiracje do zmian

Oryginalny tytuł:

Frustrated Aspirations for Change

Zawartość książki:

Niepewność co do przyszłości rządu i silne nastroje antypolityczne zdominowały włoską politykę w 2007 roku. Po kryzysie rządowym w lutym, którego źródłem była kwestia roli Włoch w Afganistanie, premier Romano Prodi był w stanie przywrócić swoją koalicję, ale wiosną poniósł wyraźną porażkę w wyborach lokalnych w atmosferze rosnącej niepopularności. Początkowe rozdziały tego tomu analizują te wydarzenia, a także kilka ważnych inicjatyw mających na celu, na różne sposoby, powstrzymanie niezadowolenia społecznego wobec klasy politycznej: utworzenie Partii Demokratycznej, kampanię referendum wyborczego oraz ogłoszenie przez Silvio Berlusconiego narodzin nowej, centroprawicowej partii politycznej. Jak wykazano w kolejnych rozdziałach, w ciągu roku rządowi udało się osiągnąć pewien sukces w walce z uchylaniem się od opodatkowania i zmniejszeniem deficytu budżetowego w wyniku zwiększenia dochodów podatkowych i skuteczniejszej kontroli wydatków publicznych. W ten sposób osiągnięto szereg celów redystrybucyjnych, jak pokazuje analiza rządowej polityki społecznej.

Końcowe rozdziały uzupełniają obraz stanu włoskiego społeczeństwa w roku charakteryzującym się niestabilnym rządem stojącym w obliczu wielu trudnych kwestii podlegających zawetowaniu: program liberalizacji i niedokończone wprowadzenie federalizmu fiskalnego, ciągle wymagające zarządzanie krajowym systemem opieki zdrowotnej, rola Banku Włoch, relacje z Kościołem katolickim oraz ustawodawstwo dotyczące faktycznych związków, przestępczości i bezpieczeństwa.

Mark Donovan wykłada politykę w Szkole Studiów Europejskich na Uniwersytecie w Cardiff, gdzie specjalizuje się w badaniu polityki włoskiej. Jego ostatnią publikacją jest współredagowany numer specjalny Modern Italy (listopad 2008) na temat "Centrum we włoskiej polityce".

Paolo Onofri wykłada ekonomię na Uniwersytecie Bolońskim. Jego ostatnie publikacje w Il Mulino obejmują: I mercati finanziari internazionali. Nino Andreatta e la politica economica (2006).