Ocena:

Książka „Sewanee Writers on Writing” to kompilacja wykładów rzemieślniczych różnych znanych pisarzy zaprezentowanych na konferencji Sewanee Writers' Conference. Jej celem jest inspirowanie i informowanie pisarzy na wszystkich poziomach.
Zalety:Kolekcja zawiera spostrzeżenia światowej klasy pisarzy, w tym zdobywców nagrody Pulitzera, dzięki czemu jest cennym źródłem informacji zarówno dla profesjonalnych pisarzy, jak i amatorów. Eseje opisywane są jako inspirujące i pouczające.
Wady:Recenzja nie wspomina o żadnych konkretnych wadach lub negatywnych aspektach książki.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Przez dwa tygodnie każdego roku literackie osobistości z całego kraju zbierają się w wiejskim Sewanee w stanie Tennessee, aby poprowadzić Sewanee Writers' Conference, serię warsztatów i kolokwiów mających na celu kultywowanie rzemiosła pisarskiego. Zebrane z pierwszych dziesięciu konferencji wykłady "rzemieślnicze" zebrane w "Disclosing Craft" oferują szereg perspektyw na pisanie praktykowane przez różnych dramaturgów, poetów i pisarzy, których dary sprawiły, że konferencja Sewanee stała się mekką dla rozwijających się talentów.
Eseje oferują ucztę tematów, które zaostrzą apetyt wszystkich autorów, zarówno profesjonalistów, jak i amatorów. Russell Banks zastanawia się nad rolą badań w konstytutywnej sile wyobraźni, John Casey rozważa symultaniczność w sztuce, a Ellen Douglas opisuje, jak pisarz konfrontuje się ze zmieniającym się kształtem pamięci.
Dokonując przeglądu wielu zmian, których był świadkiem w swojej wybitnej karierze dramaturga, Horton Foote przedstawia swoje spojrzenie na ducha współpracy w teatrze, a Ernest Gaines wyjaśnia, dlaczego jego tematem zawsze muszą pozostać mieszkańcy Luizjany. Anthony Hecht odpowiada W.H. Audenowi, ujawniając sposoby, w jakie obaj poeci łączą talent z tematem, a w dyskusji na temat Roberta Frosta John Hollander bada delikatne subtelności figuratywnej myśli Frosta.
Diane Johnson oferuje dowcipną i szczerą odpowiedź na pytanie, przed którym stają wszyscy pisarze: "Co napisać? "Donald Justice objaśnia zalety niejasności w poezji, a Romulus Linney oferuje praktyczne wskazówki dotyczące wykorzystania akcji dramatycznej do zmiany sztuki. Analizując "Bend Sinister" Nabokova, Alice McDermott udowadnia, że pisarzy fikcji nie obowiązują żadne inne zasady niż "rób wszystko, co ci się żywnie podoba". Marsha Norman przedstawia dowcipną listę zakazów i zakazów pisania sztuk teatralnych, a Francine Prose podkreśla znaczenie szczegółów dla wiarygodności opowieści. Wreszcie, redaktor tomu Wyatt Prunty omawia postać pustki w opowiadaniach Flannery O'Connor i Petera Taylora.