Opinie czytelników
Podsumowanie:Heart In Tatters to wciągający portret życia Eunice Hunt Trippler podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, podkreślający jej niezwykłe spotkania i perspektywy. Książka skutecznie łączy osobiste wspomnienia z kontekstem historycznym, dzięki czemu jest wciągającą lekturą.
Zalety:Książka oferuje unikalne spojrzenie na wojnę secesyjną poprzez doświadczenia kobiety, które są często pomijane w historii. Jest dobrze napisana, łatwa w czytaniu i przyciąga czytelnika szczerymi narracjami. Dodaje głębi oryginalnym wspomnieniom Eunice i sprawia, że jej historia jest dostępna dla szerszej publiczności. Przedstawia wydarzenia historyczne w przystępny sposób, zapewniając zarówno wartość edukacyjną, jak i przyjemność.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę książkę za nieco niszową, ponieważ koncentruje się ona na mniej znanej kobiecej postaci z czasów wojny secesyjnej, a nie na bardziej znanych wydarzeniach lub osobowościach. Ponadto, dla tych, którzy szukają rygorystycznej analizy historycznej, styl narracji może nie spełnić tych oczekiwań.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Heart in Tatters: Eunice Hunt Tripler and the Civil War
Zawartość książki:
Eunice Hunt żyła w burzliwych czasach. Młodość spędzona w Waszyngtonie przyniosła jej osobisty kontakt z prezydentami Andrew Jacksonem i Martinem Van Burenem, słynnymi przywódcami wojskowymi, w tym Winfieldem Scottem, oraz innymi znaczącymi postaciami z wczesnej historii Ameryki.
Pochodząc od patriotów, którzy walczyli w rewolucji i wojnie 1812 roku, znała z pierwszej ręki koszty służby wojskowej. Mimo to zakochała się i poślubiła chirurga armii amerykańskiej, który był o szesnaście lat starszy od niej. Z ich dziewięciorga dzieci, pięcioro zmarło przed nią.
Dr Charles Stuart Tripler zapewniał opiekę medyczną żołnierzom na Florydzie, w Luizjanie, na wybrzeżu Pacyfiku, podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej oraz w głównej bazie rekrutacyjnej armii w Kentucky w przededniu wojny secesyjnej. Jako pierwszy dyrektor medyczny źle stacjonującej Armii Potomaku, był odpowiedzialny za zdrowie największej amerykańskiej siły zbrojnej, jaką kiedykolwiek stworzono.
Eunice pomagała mu w pracy biurowej, zainwestowała w reformę Biura Medycznego Kongresu i lobbowała u prezydenta Abrahama Lincolna i generała majora George'a B. McClellana na rzecz kariery męża. Owdowiała w 1866 r.
po bolesnej śmierci męża z powodu raka, spędziła resztę swojego życia, naciskając na uznanie jego służby i wynagrodzenie jako pozostały przy życiu małżonek za jego wkład w zwycięstwo Stanów Zjednoczonych w wojnie rebelianckiej. Doświadczając narodowych i osobistych tragedii, jej hart ducha i charakter stały się widoczne w tych odkrywczych i intymnych wspomnieniach.
