Sen Kartezjusza

Opinie czytelników

Książka „Maritain Exposes Descartes” stanowi krytyczną analizę filozofii Kartezjusza, koncentrując się w szczególności na wadach jego epistemologii i implikacjach dla współczesnej filozofii. Podczas gdy autor, Jacques Maritain, jest chwalony za swoją wnikliwą krytykę, istnieje znaczne rozczarowanie z powodu nieprawidłowego przypisania autora w przeglądzie książki.

Maritain oferuje solidną tomistyczną krytykę Kartezjusza; książka jest opisywana jako błyskotliwa demaskacja, która wyjaśnia, w jaki sposób współczesna filozofia popełniła błąd.

Przegląd książki błędnie przypisuje pracę Francisowi Mauriacowi i zawiera nieistotne informacje, które umniejszają przyjemność z czytania.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dream of Descartes

Zawartość książki:

The Dream of Descartes autorstwa Francois Mauriaca zawiera artykuły z 1920 i 1922 roku, wykład i inne eseje. Książka ta została napisana w celu określenia wartości i znaczenia reformy kartezjańskiej w odniesieniu do mądrości metafizycznej i teologicznej.

Kartezjusz był również znany ze swojej pracy nad stworzeniem Kartezjańskiej Teorii Błędów. Można to najłatwiej zbadać za pomocą stwierdzenia: "To stwierdzenie jest kłamstwem". Chociaż najczęściej określa się je mianem paradoksu, Kartezjańska Teoria Błędów stwierdza, że w danym momencie stwierdzenie może być jednocześnie prawdziwe i fałszywe ze względu na swoją sprzeczną naturę.

Stwierdzenie jest prawdziwe w swoim fałszu.

W ten sposób Kartezjusz opracował Kartezjańską Teorię Błędów, która wywarła ogromny wpływ na ówczesne myślenie. Wielu niedoszłych filozofów próbowało opracować niewytłumaczalne stwierdzenia pozornych faktów, jednak to uniemożliwiło pogłoski o takiej propozycji.

Wielu filozofów uważa, że kiedy Kartezjusz sformułował swoją Teorię Błędów, zamierzał kłamać, co samo w sobie uosabia tę teorię. Tytuły tej książki to "Depozycja mądrości", "Kartezjańskie dowody na istnienie Boga" i "Dziedzictwo kartezjańskie". Mauriac, Fran ois 1885-1970, francuski pisarz.

Mauriac odniósł sukces w 1922 i 1923 r. dzięki Le Baiser au l preux i Genitrix (wyd. w The Family, 1930).

Jego powieści, których akcja rozgrywa się w rodzinnym Bordeaux lub jego okolicach, przesiąknięte są głębokim, choć nonkonformistycznym, rzymskim katolicyzmem. Jego bohaterowie żyją w udręczonym wszechświecie; natura jest zła, a człowiek wiecznie skłonny do grzechu.

Jego najważniejsze powieści to The Desert of Love (1925, wyd. 1929), Th r se (1927, wyd. 1928) i Vipers' Tangle (1932, wyd.

1933).

Inne prace obejmują The Frontenacs (1933, przeł. 1961) i Woman of the Pharisees (1941, przeł. 1946); życie Racine'a (1928) i Jezusa (1936, przeł.

1937); oraz sztuki teatralne, w szczególności Asmod e (1938, przeł. 1939). Mauriac był także wybitnym eseistą, a po II wojnie światowej został felietonistą Figaro.

Zbiory jego artykułów i esejów obejmują Journal, 1932-39 (1947, częściowe tłumaczenie Second Thoughts, 1961), Proust's Way (1949, tłumaczenie 1950) i Cain, Where Is Your Brother? (wyd. 1962). Mauriac otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 1952 roku.