Sen i koszmar: dziedzictwo lat sześćdziesiątych dla niższej klasy społecznej

Opinie czytelników

Książka Myrona Magneta, „The Dream and the Nightmare”, krytykuje zmiany kulturowe lat 60. i ich wpływ na amerykańskie społeczeństwo, argumentując, że zmiany te doprowadziły do spadku osobistej odpowiedzialności i wartości moralnych, przyczyniając się do utrzymywania się ubóstwa i powstania podklasy. Książka jest zarówno chwalona, jak i krytykowana za swoją wnikliwą analizę, choć niektórzy czytelnicy uważają ją za przestarzałą.

Książka jest znana ze swoich unikalnych spostrzeżeń i dogłębnej analizy zmian kulturowych, popartych dowodami empirycznymi. Zapewnia dobrze zbadaną krytykę systemu opieki społecznej i jego wpływu na osoby nieuprzywilejowane, jest uważana za wpływową przez postacie polityczne i jest chwalona za przejrzystość i wciągający styl pisania.

Wielu czytelników uważa książkę za przestarzałą, a niektórzy twierdzą, że nadmiernie upraszcza ona złożone kwestie społeczne, przypisując je wyłącznie zmianom kulturowym lat sześćdziesiątych. Krytycy wyrażają również rozczarowanie brakiem rozwiązań, a niektórzy postrzegają ją jako produkt elitarnej ideologii.

(na podstawie 30 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Dream and the Nightmare: The Sixties' Legacy to the Underclass

Zawartość książki:

Myron Magnet w swojej książce The Dream and the Nightmare dowodzi, że radykalna transformacja amerykańskiej kultury, która miała miejsce w latach 60. ubiegłego wieku, doprowadziła do powstania dzisiejszej underclass - w przeważającej mierze miejskiej, przerażająco mniejszościowej.

Eksperymentowanie ze stylem życia wśród białej klasy średniej spowodowało często katastrofalne zmiany w podejściu do małżeństwa i rodzicielstwa, etyki pracy i zależności u osób znajdujących się na dole drabiny społecznej, a także zamknęło im drogę do klasy średniej. Kampania prezydencka gubernatora Teksasu George'a W. Busha podkreśliła ciągłe znaczenie książki The Dream and the Nightmare.

Bush przeczytał tę książkę przed swoją pierwszą kampanią na gubernatora w 1994 roku, a kiedy w końcu spotkał Magneta w 1998 roku, przyznał, że ma dług wobec tej pracy. Karl Rove, główny doradca polityczny Busha, cytuje ją jako mapę drogową do filozofii gubernatora „współczującego konserwatyzmu”.